#It's My life

Weer op school

Als ik op school kom, zie ik Levi meteen staan. Snel loop ik naar hem toe. Hij slaat een arm om mijn schouders, ik sla mijn armen om zijn nek. Dan zoenen we.

'Hee, duurt het nog lang hier?' Hoor ik opeens. Jade staat achter me te kijken. 'Hee! Jade!' Roep ik blij uit. Ik maak me voorzichtig los uit Levi's armen en geef Jade dan een knuffel.

Levi komt naast me staan. 'Hoi, Jade.' Zegt hij. 'Hoi, en gefeliciteerd met jullie relatie!' Roept Jade enthousiast. 'Maar hoe ging het nou precies, vertel eens?' Ik glimlach en wil beginnen met het verhaal.

Op hetzelfde moment gaat de bel. We lopen met zijn drieën naar wiskunde. Intussen vertel ik over de verkering. Als we bij de les aankomen, is de deur al dicht.

'Ai,' zegt Levi. 'De deur is al dicht.' Hij wijst naar de deur. Ik moet lachen. We staan voor de dichte deur, en Levi gaat ons vertellen dat de deur dicht is. 'Zullen we naar binnen gaan?' Stelt Jade voor.

Ik wil de deur openen, maar voordat ik dat kan doen is de deur al open. Meneer Prisma staat in de deuropening. 'En waar komen jullie zo laat vandaan?' Vraagt hij bars.

Ik schrok me naar. 'Em... we komen van het schoolplein,' zegt Levi. 'Waarom moest je daar over nadenken, Levi?' Vraagt meneer Prisma uit zijn humeur.

'We zijn in ons leven al op zoveel plekken geweest, dat Levi goed moest nadenken over waar we net waren,' antwoordt Jade.

Ik zie dat meneer Prisma een woedeaanval kan gaan krijgen. 'Ja meneer, is goed meneer, we gaan wel een te laat briefje halen.' Roep ik snel voordat hij echt uitbarst.

Daarna rennen we met z'n drieën naar beneden, waar we tot onze verbazing een geoorloofd te laat briefje krijgen. Hiermee gaan we weer naar boven eh mogen we de les in.

Als meneer Prisma de briefjes heeft gekregen, kijkt hij er zorgvuldig op. Hij kijkt nog chagrijniger.