#It's My life

Weer naar huis

Ik fiets naar huis vanaf het zwembad, gelukkig heb ik samen kunnen doen met Levi voor een handdoek. Hij had een hele grote handdoek mee waar we makkelijk samen in konden.

Ik ben bijna thuis, en bedenk een plan om mijn broertje en zusje terug te pakken.

Ik heb net wat bedacht als ik bij de achterdeur aankom. Ik zal hun hoofdkussens uit de bedden halen en ze een week lang verstoppen. Daarna stop ik ze in de gereedschapskast van mijn vader. Kijken hoe lang het duurt voor dat Tim en Eva het doorhebben.

Als ik m'n fiets in de schuur heb gezet, loop ik naar binnen. Eigenlijk wil ik meteen even naar de kamer van Tim en Eva, maar mijn ouders roepen me terug.

'Puck, kom eens terug?' Ik loop meteen terug. Daar zitten mijn ouders naast elkaar op de bank. Ik kijk hen onderzoekend aan. 'Wat is er?' Vraag ik. 'Wil je Tim en Eva ook even roepen?' Vraagt m'n moeder.

'Eh. Ok?' Ik roep ze niet, want ik weet dat het dan uren duurt voordat ze beneden zijn. Ik sluip naar boven en loop de kamer van de tweeling in. 'Tim, Eef, jullie moeten beneden komen.'

De tweeling kijkt me aan en rent dan langs me heen. Dit geeft me meteen de gelegenheid om de kussens te verstoppen. Ik haal ze uit hun bedden en verstop ze in de gereedschapskast.

Daarna ren ik snel naar beneden, om mijn ouders niet te lang te laten wachten. Als ik beneden kom, zitten Tim en Eva bij mijn ouders op schoot.

Mijn moeder pakt een tijdschrift en schraapt haar keel. 'Kijk,' zegt ze en ze wijst een foto aan van een mooi, wit huis. Op de foto is een bord te zien met daarop "TE KOOP."

'Wat is daarmee?' Vraagt Tim. Ik krijg een vervelend gevoel in m'n maag. 'Ehm, ja. Dat is ons nieuwe huis.' Zegt mijn vader.

Mijn hoofd voelt licht aan. Verhuizen. Ineens dringt alles tot me door. Ik zie een beeld in mijn hoofd, een beeld van mijn moeder. Het beeld is van vanmorgen. Ze las een tijdschrift over woningen.