Makakaya mo ba?(Kathniel book 1)

MMB 21

MMB 21

JOHN’s POV

Nandito na kami sa loob ng sasakyan ni CHANDRIA..Hindi pa rin siya umiimik..Alam ko namang kasalanan ko to kaya hindi ko siya masisisi..Hindi ko alam kung paano simulan ang pag-uusap namin..pero kailangan ko talagang magpaliwanag sa kanya dahil hindi ko naman kaya na ganito lang kami habang bumabiyahe..

“baby..........

Lumingon lang siya sa akin tapos ay umiwas agad mg tingin..Sa bintana lang siya nakatingin..

Hindi talaga ako sanay na ganito kaming dalawa..

Kaya naman hininto ko ang sasakyan sa tabi..tapos bumaba ako sa sasakyan..Nagtataka naman siyang tumingin sa akin...Binuksan ko ang pinto niya..Alam kung nagtataka siya pero bumaba nalang siya..Tapos umupo siya sa isang upuan doon..Tumabi ako sa kanya..

“baby i dont want us to be like this..

CHANDRIA: I told you,i’m not yet ready to talk about it..

“I know it’s my fault..I know that and im guilty..I’m sorry for keep you waiting..I’m sorry for that baby..Galit ako sa sarili ko dahil nasaktan na naman kita..at dahil na naman kay LIA..

CHANDRIA: Ano bang diyan? Akala ko sanay na ako..hindi pa pala..

“Baby hindi ko sinasadya yon..

CHANDRIA: Lagi namang ganun JOHN ehh..Laging di mo sinasadya..Alam kong ako ang may gusto nito na sasama si LIA pero hindi ko naman gustong maging ganito..Dahil kung alam kung ganito ang mangyayari,hindi sana ako nagsuggest na pumunta siya dito..dahil nasaktan na naman ako..pero alam kung wala na akong magagawa dahil nangyari na at nandito na to..

“Baby hindi ko alam kung paano manhingi ng tawad sayo dahil wala akong nakitang irason ko kung bakit nangyari to ngayon,pero baby hindi ko talaga gustong sunduin si LIA..

CHANDRIA: Hindi mo gusto JOHN pero siya yong sinundo mo at ang masakit pa nakalimutan mong may pinangakuhan kang susunduin mo..Alam mo JOHN hindi naman ako nagdemand sayo ehh pero nangako ka kasi ehh at umaasa ako..next time please wag ka ngang mangako..

 

Tumulo ang luha niya at pinunasan niya agad ito..

“Baby please..i’m sorry.....sorry talaga...

CHANDRIA: Ok lang JOHN..Nangyari na..wala na akong magagawa.. Pero alam mo JOHN,naisip ko...AYAW KITANG ISUKO KAHIT NAHIHIRAPAN NA AKO,AYAW KITANG MAKITANG MALUNGKOT KAHIT UMIIYAK AKO,AYAW KITANG PAKAWALAN KAHIT BALEWALA LANG AKO SAYO..Pero tandaan MO JOHN,NAPAPAGOD DIN AKO PERO MAHAL NA MAHAL KITA KAYA KINAKAYA KO..

“Baby alam kong napakaswerte ko sayo..Alam mo baby noon PANGARAP KONG MAHALIN ANG TAONG HINDI AKO IIWAN SA KABILA NG PAGKUKULANG KO,YONG NAKAKAINTINDI SA MGA GINAGAWA KO,YONG TIPONG ANG DAMI KO NG KASALANAN SA KANYA PERO HINDI PA RIN SIYA BUMIBITIW..YONG IINTINDIHIN AKO KAHIT GALIT SIYA SA AKIN AT HIGIT SA LAHAT YONG TAONG SASABIHAN AKONG HINDING-HINDI KITA IIWAN DAHIL SABAY TAYONG LALABAN...Yon ang pangarap ko noon pero natupad lahat ng yon dahil dumating ka sa buhay ko..Kaya sabi ko sa sarili ko,hinding hindi kita bibitawan kahit iiwan mo ako..gagawa pa rin ako ng paraan para bumalik ka sa akin..Hinding hindi na ako hahanap ng iba dahil ikaw ang tumupad ng pangarap ko..Kaya baby please sorry..sorry kung minsan nasaktan sila..hindi pala minsan lagi pala pero alam mo namang mahal na mahal kita diba??Ayoko ng mangako pero i will try my best na hindi ka sasaktan..