[6] Scars. Scratches. Stitches

12 4 0
                                    

[6]

Don't make a decision when you're angry, sad or happy. You might get choose the wrong choice.---Quoted.

*~*

Pakiramdam ni Shan, kapag kinuha nya ang isa sa mga panyo na ibinibigay nya, may masasaktan sya.

Kaya Kahit mapahiya ang mga Ito sa gagawin nya. Ginawa parin nya.

Tumayo sya sa pagkakasalampak nya.

Inilabas ang panyo sa maliit nyang shoulder bag. "Itago nyo nalang yan. May sarili akong panyo."

Pinunasan nya ang mukha nya gamit ang panyo.

And she went back to her friends who are busy talking one another.

Nakita nyang umupo ang mga Ito sa tabi nya.

Napansin nyang ubos na ang isang case ng San Mig at may panibago na namang case.

Pati sila Sheryl, may hawak na ding bote at sarap na sarap ang mga Ito sa pagsimsim sa alak.

Kumuha din sya ng isang bote at agad na binuksan Ito. Pipigilan sana sya ni Bass Pero inunahan nya Ito.

"Don't you dare!" Madiin ang pagkakasabi nya kaya Hindi nito natuloy ang gagawin sana nito.

Napansin nyang halos Tumayo lahat sa kinauupuan nila. "Shan, videoke tayo." Yaya sakanya ni Sheryl kaya tumayo sya at sumunod at naglakad sa loob ng mansion.

In-set naman ni Sheryl agad ang flat screen TV pati na yung DVD na pwedeng magvideoke kasali yung medyo malaking speaker.

Nilabas din nito ang song list at tinanong kung sino gustong mauna.

"Ako." Masayang sabi ni Rowena kaya binigay nito ang mic pati narin ang songbook.

"Hindi na kailangan yan. Memorized ko na yung number. " pagmamayabang nito na ikinatawa nilang lahat.

Naramdaman nyang may tumabi sakanya.

She saw Sherwin on her right side. And Bass to her left.

Hindi nalang nya pinansin ang dalawa.

Nagsimula na ding kumanta si Rowena. Out of League ata yun.

Hindi sya familiar sa kanta pero nagandahan sya sa lyric nito kasabay pa ng malamyos na boses ni Rowena.

Nakita nya si Hilda na papalapit sakanila na may Hawak na isang case ng Tanduay Ice.

Hirap na Hirap Ito sa pagbuhat Pero nailapag naman nito  ng matiwasay ang case  na may nakapatong na apat na malalaking Pic-a Pic-a.

Agad syang Kumuha ng T. Ice. Masarap din ang lasa Pero mas gusto talaga nya Ito kesa sa San Mig.

Hindi nya Alam Kung nakailang bote na sya. Hindi naman sya masaway ng dalawa kasi nagwawala sya kapag ginagawa yun.

"Shan kanta ka..." sabi sakanya ni Sheryl na agad naman nyang kinuha.

Hindi sya nakaramdam ng hiya habang kumakanta.

She felt the song

¶Ikaw na rin ang nagsabing tapos na ang lahat¶

¶Pipilitin ang sarili, makuha Lang ang sapat ¶

¶Nakikiusao sayo, patawarin mo naman ako, patawa~rin¶

Napalunok sya kasi ramdam na ramdam nya ang nagsulat sa kanta.

¶Pasensya ka na, di ko narin madama, kalayaan sa kamay ng lumbay¶

¶Pasensya ka na at kaya ko ng mag-isa, Kay tagal kitang hinihintay¶

Natapos ang kantang may luhang pumatak sa mata nya.

"Isa pa." Chorus na sabí ng mga kaklase nya.

"Game..." she Said.

Naglagay ulit si Sheryl ng  kanta.

Isa sa mg paborito nyang kanta ang nilagay nito.

¶Di ko Alam,ang  nararamdaman ang mawala ka at ako'y nag-iisa¶

¶Hanggang ngayon, di ka nawawala dito sa isip ko ika'y mahalaga.¶

She forced herslef not to burst out.

¶Ngunit paano nalang ako, kung mawawalay ka lang. Dinggin ako. Nagsusumamo sayo¶

Hindi Nito alam kung ganó kasakit maiwan.

¶Muli mong pagbigyan ang puso Kong ito. Naghihintay na maalala mo, para lang sayo.¶

Pero kahit anong pigil nya. Túmulo na naman ang lintik na mga luga sa mga mata nya.

Masakit pa din pala na yung taong kasama nya ng sampong taon, biglang nawala.

Bumalik nga ito pero hindi nya alam kung mananatili ito sa tabi nya.

¶Ang pag-ibig ko, nasaan ka man. Sana'y maramdaman, ako'y nandirito at umaasa lang sayo¶

Bumigik ang lalamunan nya at namiyok sya. In-off nya yung mic at ipinatong sa lamesita.

She did what everybody always does.

She walked out.

Gusto nalang nyang umuwi at humiga sa kama nya at itulog nalang ang sakit na nararamdaman nya simula ng makita nya ang best friend nya.

"B-best." Iisa lang naman ang taong tumatawag sakanya ng ganoon.

She doesn't to look that person.

"Are you okay?" He asked like it was a normal thing to do.

"Lang hiya naman Bass. Tingin mo okay lang ako? Nakita mo namang umiiyak ako diba? Sa tingin mo, may taong okay lang na umiiyak?" Napahagulgol sya kahit ayaw nya.

She thought, she was strong but she was not.

She's just weakling girl...

*~*

Scars. Scratches. StitchesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon