Amaçlarını anlamıştım .Zachary lucy'den hoşlanıyordu .
Tabi İvan gördü ne kadar zeki bir insanım ukalalık taslamayı bıraktı.
Hâlâ yürüyorduk ve dışarı çooook sıcaktı.
"Artık içeri giremezmiyiz?koskoca binada istesekte görünmeyiz zaten!"
Sadece başını salladı.
İçeri girerken daisy'i gördüm.
Arkadan sesleniyordu bakmamak için adımlarımı hızlandırdım.
Agh!tanrım şimdi hiiiç sırası değil"Marci marci.Marciii!!!"
İvanda yanımda yürüyordu .Yavaş adımlar atınca kolundan tutup koşturmaya başladım .
"Ne yaptığı zannediyorsun sen?"dedi.
"Beyninin sulanmaması, hayatının kararmaması,depresyona girememen için, hayatını kurtarmak için seni çekiyorum."
"Pardon?neden bahsediyorsun sen ?!!"
Durdum .Evet durdum bunu kendisi istedi.Daisy bize yetişmek için temposunu arttırmıştı.
Yanımıza geldiğinde;"Ahh marci !tanrıya şükür duydun."
"Sanada merhaba daisy"
"Duydunmu marci "diye başlayıp tam 8 dakika konuştuktan sonra,
"A-a bu yeni arkadaşta kim?bizi tanıştırmayacakmısın yoksa ?!"dedi
İvan elleri ceplerinde bir manken edasıyla süzülürken havalara bakıyordu .
"Bu İvan .Bu da yakın arkadaşım daisy"
Dedim ama kime demiştim ben hâlâ havalara bakıyordu."Öhöm öhöm!"
Daisy yüzüme bakıyordu.
"Öhööööm öhöm" baktım cevap vermiyor küçük Minnacık çimcikledim.
Umursamaz bir tavırla gözlerime baktı.
"Ne?"dedi .kafamı daisye doğru döndürdüğümde ,
"Merhaba tanıştığıma memnun oldum .sonra görüşürüz"
dedi ve kolumdan çeke çeke beni kantine getirdi.
Masaya oturduk evet en ücra Köşeye."Sana söylemiştim demeyi hiç sevmem ama sana söylemiştim"dedim
Umursamaz tavırlarla sağa ,sola, havaya ,arkasına, amigo kızlara bakıyordu.
Bir eliyle kantinde duran bayanı çağırıp iki kahve söyledi.
Tanrım rahatlığa bakarmısın o kahveyi kendisi almalıydı.
"Nereden geldin sen?"dedim.
"Evden "dedi .
"Ha ha ha "dedim
Kahve geldi tam tepsideki kahveyi alıcakken elimi ittirip kahvemi önüme koydu. minik bir gülümsemeyle,
"Aman sakatlık çıkmasın"dedi
"Ha ha ha.çok şakacı bir kişiliksin" dedim.
Sürekli ben konuşmaya çalışıyordum .Evet karar verdim o konuşsa bile onu sallamicam.
Kahvemizi içdik .Telefonla mesajlaşır gibi yapıyordum .Ben gerçekten asosyal bir insanım.
"Hadi ama telefonla uğraşır gibi yapmayı kes."
"Ne ?alakası yok."
"Tabi tabi "
"Kişi kendisinden bilirmiş ivancım ."
"Öylemi canım"dedi ve elini tuttu.
Tanrım kalbim duracak gibi .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TANRIM KONUŞMALIYIZ !
Fiksi RemajaSakin yaşamaya çalışırken neden hep ben? Aghh tanrım konuşmalıyız !(tüm hakları saklıdır)