Arabella's Game

Chapter 15: Will This Be The Last Time

Throughout the fifteen days they were all busy. Halos sa hapagkainan lang sila nagkikita tuwing agahan at hapunan.   Anita takes care of her grandson. Unti-unti na ring napapalapit ito sa Lolo nito. He keeps on insisting to learn the asucarera stuff to please him. Lumalambot ang puso ng matanda sa bata. Palagi na siyang ngumingiti at di na bugnutin. Arabella was working out the business strategies and legalities. It was not her fied of work pero kahit papano naman eh may alam sya sa mga bagay-bagay na ito.

Days later, kumakain na sila ng hapunan ngunit wala pa rin si Nico nang biglang may sumigaw sa labas.

“Ma’am! Si Sir Nico po,” wika ng katulong na nagdali-daling tumungo sa komedor.

“Anong nangyari?” tanong niya dito saka tumakbo palabas.

There she saw Nico. Basang-basa ng pawis at pasan nito ang nahuling baboy ramo. Kitang-kita ang mga marka ng habulan ng dalawa. Nico was soaked in sweat and dirt. Si siya makapaniwala na magagawa ito ang pinagagawa ng ama nito. She’s happy for him.

“Mabuti naman nakaya mo. Mag-impake ka na at umuwi sa Hacienda Cervantes,” wika ni Leandro.

“He made it. He caught a boar. Bakit n’yo pa siya pinaaalis,” depensa ni Arabella.

“If his parents agree for the wedding, there’ll be a wedding. Simple,” pagpapaliwanag ng ama nito.

“How could you?” galit na dabog ni Arabella.

“That’s my deal. Take it or leave it,” sagot nito sa anak. “Hard isn’t it?” napagtanto niya ang reaksyon ni Arabella. “’Coz you’re asking for something impossible,” bulong nito. “Anyways, madali na nga ang hinihiling ko,” saka tumalikod at pumasok.

Hindi niya maunawaan ung bakit pumayag siya sa gusto ni Nico na umuwi ng Pilipinas kahit na siguradong gagawa lang ng paraan ang maga magulang nila para mapaghiwalay silang dalawa. He insisted to do the traditions of their families to prove his sencerity and faithfulness in her. Siya rin ay nahihirapan sa mga kondesyones ng ama nito at ngayon naman kailangan nilang harapin ang mga magulang ni Nico to ask for blessings. Ang gulo na ng buhay niya. Si Yñigo ay napapabayaan na rin niya dahil sa dami ng trabaho na pinapagawa sa kanya ng kanyang ama. Nasagi na lang basta-basta si Curtis sa isip niya. Matagal na ring di nagpaparamdam ang taong ‘yon.

She was walking in the garden whe she was caught off guard. Tinakpan ng palad ang kanyang mga bibig, ipit ang dalawang kamay at biglaang kinaladkad. Madilim ang paligid pero alam niyang lalake ang nagmamay-ari ng matikas at matigas na katawang pumupulupot sa kanya. Kinabahan siya dahil alam niyang sa kwadra ng mga kabayo ang tungo nila ng di makilalang anyo. Walang tao na doon pag ganoon ang oras, puro kabayong natutulog na lang ang nandoon. Di siya maka diskarte ni tadyak man lang. Parang alam na alam ng tao ang mga kahinaan niya. She even has nightblindness kaya kahit pilitin niyang makatakas ay mahihirapan siyang makalayo. Sinubukan niyang i-overhand throw ang lalake pero di niya nagawa. “Don’t push your luck,” bulong nito sa kanyang tenga. Bigla siyang binitawan. Nawalan siyan ng balanse at ang tanging nagawa lamang niya ay humawak sa balikat ng di makilalang anino. Nabigla ata ito sa kanyang paghawak at nawalan din ng balanse kaya pareho silang humalagpak sa tubig.

‘Nasa ilog kami! Masyado na itong malayo sa mansion,’ nasa isip ni Arabella. She doesn’t know how to swim. Parang hihimatayin na si Arabella dala ng puyat at pagod sa trabaho buong araw nang bigla siyang hawakan sa bewang at inangat mula sa tubig.

“Aja,” the voice said huskily. “I’m sorry,”

Natauhan si Arabella, boses ni Curtis yun, “Curtie, damn you!” At saka na lamang siya pumalag ngunit nawalan ng balanse si Curtis habang binubuhat siya kaya pareho silang natumba.

“Aray! Aja naman, kakausapin ka lang eh papatayin mo na ako,”

“Sino bang parang mamamatay tao? Eh ikaw yung kumaladkad sa akin dito. And I know that you knew that I cannot swim!” humagulhol ito sa ka iiyak.

Yinakap niya si Arabella, “I’m sorry, taha na,”

“Curtie naman, how can you do this to me?”

“Alright, aalis na lang ako,” saka pinakawalan siya at iniwan.

Natigilan si Arabella at nagmunimuni sa kinauupuan. Di niya alam ang gagawin dahil sa naguguluhan siya sa nararamdaman. Bigla siyang tumayo at hinabol si Curtis, “Curtie! Wait,” tumatakbo siya kahit alam niyang di niya masyadong nakikita ang daan. Mabuti na lang at iniwan siya ni Curtis sa lugar na naliliwanagan ng buwan. Kahit papaano eh nakakaya niyang habulin ito. “Curtis!” sa wakas na habol tanaw din niya ito.

“What? Di mo alam pauwi? Just head straight that way and your on the mansion,” wika nito sabay turo sa kanan.

“Tell me why you are here,” magkaharap na ang dalawa.

“Mahal mo ba talaga ang lalaking yun?” tanong nito.

“Kiss me,” she said authoritatively.

“Hindi ako nanghahalik ng babaeng ikakasal na,” padabog na sagot nito.

Biglang kinabig ni Arabella ang batok ni Curtis at hinalikan sa mga labi. Mariin niya itong hinalikan. Nabigla si Curtis sa ginawa ni Arabella. She was never that impulsive. Curtis kissed her back. He placed his arms around her waist and deepens the kiss they are sharing. He never noticed Arabella was unbuttoning his shirt. She’s even stripping halfway. He even helped her slip off her sleeveless top. Natutukso si Curtis sa inaasta ni Arabella. They’re almost giving in to temptation nang humiwalay si Curtis. He parted their lips and both of them are almost running out of breath.

“I’m sorry. We’re not suppose to do this,”

“Dahil ba kay Natalie? Yeah right,” she laughed sarcastically, tumayo at naglakad papalayo. Hinabol siya ni Curtis at ipinatong sa balikat nito ang button down shirt niya.

She hugged him tight. “I have to do this,” di mapigilan ni Arabella na mapaluha.

“Don’t tempt me Aja. Marry him. I know how long you’ve waited for this,” tumalikod lamang si Curtis at naglakad papalayo. She let him disappear from her sight. It was like the last time to see him.