The Exes are Still Inlove

Chapter 1

DEXTER'S P.O.V.

Naglalakad ako sa hallway habang ang ibang estudyante ay nakatabi para hindi maharangan ang dinaraanan ko.

"OH MY GEE! Isn't he just so hot?! Natutunaw ako! HELP MEEEE, PLEASE! TUBIIIIG!" sigaw ng isang babae.

"Uy girl. Easy ka lang. OA mo naman, HAHAHA!" pambabara nung isa.

"Sorry na. Attracted much lang naman eh." Naka-pout na sagot niya.

"KYAAAAH! AKIN KA NA LANG PWEDE?!" may biglang tumili. ARAY AH?! Masakit sa tenga! >_<

Haaaayy nako. Nakakasawa naman. Scared dorks, irritating flirts. UGH! -_-

10 more steps, nasa locker ko na ako--- "H-Hi. Ah eh. Uhm." EEENK, may biglang humarang sa akin. LAKAS NG LOOB AH?! Ay teka, babae pala. Sino naman toh?

"Yes?" I asked her with an interrogating look.

"HERE! TAKE THIS!" may inabot siya sa'king envelope na may design na hearts, unicorns, etc. Who cares about the design? Bigla siyang tumakbo papalayo. SHY much?

I opened it and what I saw was the "USUAL." Confession letter. I just put it inside my locker. I don't have time for that cr*p. Nakasalubong ko ang isa kong classmate.

"You!" I called.

"B-Bakit D-Dexter?" nanginginig niyang sabi.

"CATCH!" ihinagis ko ang bag ko sa kanya na walang alinlangan niyang sinalo at dinala sa classroom. Alam na nila ang gagawin. Magpapalate lang naman ako ng ilang minutes.

This is my NORMAL day. I know it doesn't seem like what I called it pero normal na talaga sa'kin ang araw na ganito. Dexter. Dexter Villanueva. Yan ang name ko, FYI lang naman. Baka sabihin niyo, pangalan ko na lang ipagdadamot ko pa.

 **********

After a tiring day at school, umuwi ako para magbihis at saka nagpunta sa unit ng pinakamamahal kong kinakapatid. OH NOOOOO! Don't take that seriously. She's irritating pero she always makes me laugh. Para siyang stress ball ko kasi nawawala ang stress ko kapag kasama ko siya. Pero hindi siya pine-press. HA-HA. 

*DINGDONG*

"Sino yan?!" sigaw niya mula sa loob. ANG LAKAS TALAGA NG BOSES NITO KAHIT KAILAN.

"It's me, dumb *ss." sagot ko.

Sumandal ako sa pinto ng biglang--- "ARAY! ANO BA?! CAN'T YOU BE CAREFUL AT TIMES?!" bumagsak ako sa sahig dahil this retard just opened the door that fast. As usual, excited siyang makita ako. -_- Wala eh, ang pogi talaga ng inyong lingkod. BUWAHAHAHA! <Evil laugh> Nakasuot siya ng maluwag na shirt at shorts na pang-skate <skateboard>. Yep, nag-i-skate siya. Ang cool niya noh? Parang AKO. Pero mas cool ako.

"Uy, baliw! Why are you grinning like that? Bumagsak ka na nga, waging wagi pa ang ngiti mo diyan." sabi niya.

"Haaay nako. Ang sakit tuloy ng pwet ko. MY PRECIOUS BUTT! You! Abussive alien! YOU HURT MY BELOVED BUTT!" *3* Ang sakit talaga. Sira talaga tong lokaret na toh.

"SORRY NUUUUH!" And there she is, using those puppy dog eyes. UGH NAKAKASILAW. Yan talaga ang di ko matanggihan sa kanya. Darn it!

"Oo na. OUCH! Stop clinging! WAAAAAH!" 

"Ano baaaa?! Minsan ka na lang i-hug eh?! Ang sensitive mo naman! Konyatan kita eh!"

"Ewan ko sa'yo!" Haaaaay.

"Oh, bakit ka nga pala nandito? MISS MO AGAD AKO NOH?!" 

"EEEEW! Heck noooo!"

"Sus! Deny ka pa diyan. Oh eh bakit ka nga nandito?"