Ahh sonunda evdeyim bu gün ölmediğime şükrediyorum daha önce bahsetmiştim çoğu şeyden korkuyorum bu gün de onlar yüzünden rezil oldum aslında normal bi şey bu her zaman olur alışığım. Herneyse bugün okulun ilk günüydü ve benim bazı tereddütlerim vardı bilirsiniz işte arkadaş bulamama vesaire bu yüzden sınıfa girdiğimde hemen birinin yanına oturucaktım ve onunla arkadaş olucaktım planım buydu güzel plan değil mi ? Sınıfa girdim ve çoğu kişinin yanı doluydu sanki herkes birbirini önceden tanıyordu ama bir kişi hariç tahmin edin kim o ?? Ben evet doğru tahmin herneyse daha sonra bi kızın yanının boş olduğunu farkettim havalı tiplerdendi ve belkide yeni bir başlangıç zamanıdır diye düşündüm
yeni plan: o kızla arkadaş olup yeni okulumda popiler olmak
O kızın yanına gittim ve direk çantamı sırasına koydum ve tam kendimden emin bir şekilde merhaba ben ramona dicekken bana ters ters bakan gözlerini gördüm ve biraz sonra yüksek sesle :
napıyosun sen!? Dedi
Evet şimdi sıçtım 2013-2014 yılı ezikler listesinin 1 numaralı adayı benim aa tabi durun bitmedi bundan sonra benim ne dediğimi merak ediyor musuz işte :
Şeyy ben arkadaş oluruz diye düşünmüştüm ama dolu mu burası ?
Kız:evet dolu
Ben:hmm pardon
Hmm pardon mu daha fazla kendimi küçük düşürmemek için hemen oradan uzaklaştım ve en arkada boş bir sıra olduğunu gördüm ve oturdum. Evet tek oturuyordum ama en azından oturuyordum değil mi? Herneyse ilk ders tanışmayla geçti sıkıcıydı aslında ikinci ders ve ondan sonrakiler de farksızdı tenefüslerdense bahsetmeme hiç gerek yok hiç kimseyle tanışmadım hatta sıramdan bile kalkmadım sadece telefonumla oynadım ve mesaj yazdım tabi kimse mesajlarıma cevap yazmadı çünkü tahminimce onlar şu anda yeni arkadaşlar bulmuştur.
Günün ilerleyen saattlerinde bi çocuğun sürekli bana baktığını hissettim aslında bu güzel bi duyguydu sonunda biri beni farketmişti hatta farketmeden daha fazlası ve zilin çalmasıyla çocuk yerinden kalktı ve bana doğru yürümeye başladı iştee geliyor birden heyecanlanmaya başladım ve çocuk :
Bi şey sorucam
Ben:evet
Çocuk:acaba buraya yapıştın mı ?
Ben:...
Çocuk:yani kalkıcak mısın bak önlerde de boş yerler var yani bizim yerimize de oturabilirsin
Ben:neden
Çocuk:buraya biz oturucaz tabi kalkarsan
Ben de bu çocukla daha fazla uğraşmak istemediğim için kalkıp başka bi yere geçtim ahh demek bu da beni farketmemiş benim yerime oturduğum yeri farketmiş
Sanırım bundan daha kötü bi gün olamazdı diye düşünürken bakın ne oldu yine?
Çıkış zili çalmıştı sonunda ve ben de diğerleri gibi hemen çantamı alıp koşarak aşağı iniyordum.
Koşuyordum çünkü burdan hemen kaçmak istiyordum veee sonra biri merdivenlerde takılıp düşer...
Kim ? Tabiki ben! Herkes bana bakıyordu hem de herkes.
Sanırım bacağım kırılmıştı ahh inanmıyorum bu kadar sakar ve dikkatsiz olamazdım. Birinin bana yardım edeceğini düşünmüştüm ama tek yaptıkları benimle dalga geçmekti.
Okulun ilk günü böyle bi şey olduğuna inanamıyorum.
Sonra büyük bir zorlukla ayağa kalktım ve kapıya doğru ilerledim.
Son kez çıkmadan arkamı döndüm ve neyse ki kalabalık dağılmıştı.
İşte okulun ilk günü böyleydi
Ezik kızın lise günlüğünden bu kadar bana mona diyebilirsiniz sizi seviyorum
-ramona
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sweet coward
Teen FictionBazen planladığımız şeyler yolunda gitmeyebilir okulun popüler kızı olmayı planlarsın ama bi bakmışsın okulun eziğisin bir de ramona gibi nerdeyse her şeyden korkan biriysen işler iyice birbirine girer. Bunlar yüzünden zaten hayat fazl...