Sweet coward

"Günaydın küçük yalancı" telefonuma gelen bu mesajı gördüğümde uykulu gözlerimden eser kalmamıştı.Bu çok tatlıydı.Ama numara rehberimde kayıtlı değildi.Bunu atan tabiki havalı çocuğun kuzeniydi.Bir an önce cevap verdim "sana da günaydın havalı çocuğun kuzeni"
Bugün mükemmel başlamıştı mükemmel bitmeliydi.Belki de hiç beklemediğim şeyler olucaktı.Mesela makyaj suratın odaya şık siyah bir elbise ve taşlı sallanan küpeleriyle gelmesi gibi.Yine neyin peşinde bu kız?
Elini ağzına koyarak sus işareti yaptı:şşşş sakın çığlık atayım deme nasıl olmuş?
"Bu da ne şimdi?"
Her zaman yaptığı gibi gözlerini devirip"ramona! Bu akşam özel bi davete katılıyorum sanırım bunlara alışık değilsin "
Kahkalarımı tutamadım"ne davet mi ? Ahah kimle? Yoksa ingiltere prensi ile mi?"
"Ne alaka? Senin sevgilinin kuzeniyle tabiki.Dün harika bi geceydi bi çeşit teşekkür amaçlı"
"Nee! Kimin fikriydi bu inanmıyorum bunu kabul mu ettin hayırr sakın yapma!"
Yüzü birden değişti ve hemen gelip yatağın ucuna oturdu"bu onun fikriydi neden bunu yapmicakmışım ki ayrıca?"
Açıkçası bunu bu kadar ciddiye alacağını düşünmezdim bi şeyler bulmalıydım"şeyy ımm demek bilmiyosun?"
"Ramona deli etme söylesene"
"O çocuğun problemleri var"
Neden böyle bi şey söylediğimi bilmiyorum ama o ikisinin birlikte yemeğe çıkmasını falan istemiyordum bu ne saçmalık.
"Ya da bilmiyorum yani olmayada bilir havalı çocuk öyle bi şey demişti ama senin kararın."
"Bunu söylediğin iyi oldu neyse artık o da kendine başka birini bulsun aa düşünsene onun yanında psikolojim falan bozulurdu iyi ki söyledin arayıp iptal ederim şimdi"
Bunu söylediğime biraz pişman olmuştum aslında ama en azından onun kalbi kırılmayacaktı. Biz konuşurken mesajıma cevap gelmiş"sanırım bi yanlışlık oldu ramona ben havalı çocuk neden kuzenim olabileceğini düşündün ki ayrıca neden kuzenim sana günaydın mesajı atsın ki?"
"Haklısın neden atsın ki?sen neden bana yalancı dedin?"
"Bu sabah kahvaltıya gidecektik canım tam bir saat bekledim gelmedin ilk defa birini bu kadar bekledim teşekkür ederim"

Mesajı okuduktan sonra donmuştum.Doğru bugün kahvaltıya gidecektik nasıl unuturum.Ve daha da önemlisi nefret ettiğim biri beni 1 saat bekleyecek kadar seviyor.Ben ona bunu nasıl açıklarım.Yani onu sevmediğimi.
Ah hepsi benim suçum ne olurdu her şeyi mahvetmeseydim.Ama tabi bu grupla takılamayacaktım.Başka arkadaşım da olmadığına göre öyle kalıcaktım işte.Böyle de olmuyor ki yani onun duygularıyla oynuyorum.Kendimi çok kötü hissediyorum.Ben bunları düşünürken annemler neler yapıyor acaba?İşte benim en büyük aptallığım bu !!!
Onlarla gitmemek,teyzemlerde makyaj suratla birlikte kalmak.

Böylece bugüne kötü başladım.Zaten yarın da okul olduğu için...yani sabahın köründe pardon gece kalkıcaktım.

"Alo merhaba"
Yan odadan makyaj suratın sesini duydum.Havalı çocuğun kuzeniyle konuşuyordu. Ama sesi kesik kesik geliyordu.
"Aa evet ahaha öyle şey fazla uzatmadan konuya gelirsek ben bugün gelemiyorum........aa yok yok o yüzden değil.............................hayır sadece ramona senin bazı sorularının olduğunu söyledi bak seni anlıyorum ama yapabileceğim bi şey yok yani belki bir psikoloğa görünebilirsin veya-...........................ne dur bi saniye sorunlarım yok mu? Ah seni anlıyorum benden saklamana gerek y-....................emin misin ? O zaman sorun yok bugün aynı saatte tamam mı?........................aa evet tamam o da olur.. Görüşürüz.("........" H.çocuğun kuzeninin konuştuğu yerler "-"söz kesilmesi)

Neler oluyor.İnsnmıyorum harika hem yalanım ortaya çıktı hem de... Oof of.
Telefonumun titrrşimini elimde hissettim.Havalı çocuk arıyordu.
B:alo
H:ramona bugün sana her ne kadar kızsam da dayanamadım işte.
B:öyle mi?
H:öyle. Düşünüyorum da bu akşam-
B:üzgünüm ama gelemem.yapmam gereken o kadar çok şey var ki.
H:ama tüm herkes orada olacak gelmelisin.
B:herkes mi tamam gelebilirim.
H:ama lütfen bu sabah ki gibi olmasın.
B:tamam olmaz

Telefonu kapattım biliyorum çok kabayım ama moralim o kadar bozuk ki... Ayrıca kimse umrumda bile değil.Güzel bir pazar sabahı geçiremedim bari akşam güzel geçsin.
Dolabımda uygun elbise yoktu zaten elbise tarzım değil sadece birkaç tane var ama kimin dolabında olacağını iyi biliyorum."Makyaj Surat" sanırım şu an da evde olmadığına göre...
Odasına koştum.Kocaman dolabını açtım.Gözüme ilk çarpan payetli ceketi oldu.Acaba bunu nereye giderken giyer? Yani bu nereye giyilir ki? Ahh umrumda değil.Sırada çingene pembesi elbise sonra lacivert kısa elbise,gri tüllü etek ve sanırım aradığım şeyi buldum.Beli taş işlemeli etek uçları tüllü siyah elbise! Hemen üzerime giydim ve boy aynasında uzun uzun inceledim.Mükemmeldi.Zaten bir saat sonra havslı çocuk beni almaya gelicekti.Tabi öyle özel şoförle falan değil birlikte taksiye binip gideceğiz.Yine de saçımı yapmalıydım.Sonra bakın kim geldi??Teyzem.Beni o halde gördü ve birden zıplamaya başladı.Çok sevindiğini falan söylüyordu.Ben de ağzım açık teyzemi izliyordum.Sonra saçımı farketti ve eline bi tarak alıp saçımı topuz topladı.Bu arada teyzem kuaför. Tahmin ettiğim gibi güzel olmuştu.Fazla abartılı değildi.Son kez beni baştan aşağı süzdü ve siyah düz babetlerimi farketti.hemen eline topuklu alıp"Bu halde nereye böyle bu elbisenin altına topuklu giyilir."
Aceleyle giydim çünkü havalı çocuk çoktan gelmiş beni bekliyordu.Biraz geç kalmıştık bu yüzden vakit kaybetmeden gittik.


Ben:Burası harika görünüyor.
H:evet bencede buraya ilk gelişim.
B:herkesin burada olacağını söylemiştin.
H:aa evet bak gelmişler.
Kafamı çevirip baktım ne göreyim???
B:herkes derken gruptan bahsediyorsun sanmıştım.