Η Αυτοκτονία

Έρωτας ή φιλία?

Κατερίνας POV
Είπε πως με αγαπάει, εγώ όμως δεν ξέρω τι να κάνω.  Έχω μείνει να του κρατάω τα χέρια αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω,  από της σκέψεις μου με ξύπνησε ο Κώστας

Κωστας: Κατερίνα με ακούς?

Κατερινα: ναι σε ακούω Κώστα απλά...

Κώστας POV
Αυτό ήταν δεν νιώθει τίποτα για εμένα, δεν πειράζει εγώ απλά θέλω να είναι καλά και να μην πονάει. Βέβαια ναι στεναχωριθικα που δεν θα μπορέσω να την κάνω δικιά μου αλλά εφόσον δεν με αγαπάει έτσι όπως θέλω δεν μπορώ να την αναγκάσω

Κατερίνα:ναι σε ακούω Κώστα απλά...

Λες να έχω ελπίδες?

Κατερίνα: δεν ξέρω τι νιώθω Κώστα, δεν ξέρω τι νιώθω πλέον. Συγνώμη που δεν νιώθω το ίδιο με εσένα

Και ένιωσα την γη να χάνετε κάτω από τα πόδια μου

Κατερίνας POV
Μακάρι να ήξερε, μακάρι να ήξερε!  Τι ηλίθια όπου είμαι του είπα ψέμματα ενώ εγώ λιώνω για αυτόν! Αλλά όχι πρέπει να κρατήσω το στόμα μου κλειστό. Τον είδα να βουρκώνει και πήγα να τον αγκαλιάσω αλλά πήγε να φύγει μακριά μου. Τον έπιασα από το χέρι και δεν τον άφησα όσο και να κοπανιοταν, τον έβαλα στην αγκαλιά μου και του είπα ένα μεγάλο συγνώμη

Κατερινα: συγνώμη ειλικρινά

Κωστας: εγώ συγνώμη Κατερίνα μου, δεν μπορείς να απολογησε για κάποια πράγματα όπου δεν νιώθεις το ίδιο. Εγώ θα συνεχίσω να είμαι δίπλα σου μέχρι να πεθάνω, πάντα θα Σαγαπαω και πάντα θα είσαι το μικρό μου

Έτσι μου είπε και εγώ δάκρυσα. Για να αλλάξω θέμα του έδειξα το μελανιασμενο μου τώρα χέρι. Το πείρε το φίλησε και μου έβαλε επίδεσμο, μακάρι αυτό το φιλί όμως να ήταν στα χείλια μου και όχι στο χέρι. Ο Κώστας κάθισε μιλούσαμε για διάφορα θέματα και με πείρε ένας γλυκός ύπνος στην αγκαλιά του

Ξέρω λίγο μικρό αλλα δεν μου ερχόταν κάτι αλλο να γράψω :ρ
Λοιπόν η Κατερίνα νιώθει το ίδιο αλλά προτιμάει να το κρύψει :( :( θα του το πει καπια μέρα? Η θα το κρατήσει μυστικό?
Βάλτε αστεράκι εάν σας άρεσε το παρτ..  Επίσης. Α ευχαριστήσω πολύ τα άτομα όπου διαβάζουν την ιστορία μου :* σας ευχαριστώ πολύ!!!!  <3 <3
Τα λέμε συντομα!<3