Εκτός εαυτού

890 90 4
                                    

Κώστας POV
Δεν ήξερα που βρισκόμουν και που πήγαινα. Ήθελα αυτή η καριολα η Νικόλ να το πληρώσει ακριβά, ανέβηκα της σκάλες γρήγορα και την βρήκα μπροστά μου να χασκογελαει με της φίλες της. Πήγα και την έπιασα από τον λαιμό, δεν την άφηνα να πάρει ανάσα μέχρι που η Κατερίνα με έσπρωξε και εγώ από τα νεύρα την χτύπησα καταλαθος. Είδα την Νικόλ να γελάει και εγώ της έχωσα ένα τόσο δυνατό χαστούκι όπου έπεσε κάτω. Ξέρω ότι δεν πρέπει να βαράω γυναίκες αλλά αυτό το πράγμα όπου ήταν μπροστά μου δεν λεγόταν γυναίκα!!

Κατερίνας POV
Ο Κώστας με χτυπισε. Ο Κώστας με χτυπισε!!! Δεν μου ζήτησε συγνώμη απλά ασχολιοταν με την Νικόλ,  έτρεξα προς το σπίτι μου μπήκα μέσα και έτρεξα προς το δωμάτιο μου. Έκλεισα το τηλέφωνο μου για να μην με πάρει κανένας τηλέφωνο και άρχισα να κλαίω ξανά.  Ο πόνος ήταν αφοριτος, τυλίχτηκα με τα πόδια μου και ούρλιαξα. Ήμουν μόνη στο σπίτι διότι οι γονείς μου πήγαν ένα ταξίδι όποτε είχα το ελεύθερο. Σηκώθηκα πήγα στο κρεβάτι και ξάπλωσα. Νευρίασα τόσο πολύ με τον εαυτό μου όπου έχωσα μια δυνατή μπουνιά στον τοίχο, πόνεσε τόσο πολύ όπου έβγαλα ένα επιφώνημα πόνου. Πήγα κάτω στην κουζίνα και έβαλα πάγο στο χέρι, τότε χτυπισε η πόρτα...

Κώστας POV
Σκεφτόμουν τι έκανα στην Κατερίνα και πονούσα, πως το άφησα να μου συμβεί αυτό?  Στην κοπέλα όπου αγαπώ πιο πολύ και από τον εαυτό μου?  Την πείρα παρά πολλές τηλέφωνο αλλά ήταν κλειστό, αποφάσισα να πάω από το σπίτι της.
Έφτασα λοιπόν και πήγα και χτύπησα την πόρτα, φώναζα δυνατά το όνομα της ήξερα πως ήταν μέσα δεν άντεξα και της ειπα

Κώστας: άνοιξε μου Κατερίνα!  Σε παρακαλώ! Δεν το ήθελα να το κάνω αυτό!  Σε παρακαλώ μην με αφήσεις μόνο μου!  Σαγαπαω!!

Και τότε είδα την πόρτα να ανοίγει...

Κατερίνας POV
Τον άκουσα να με παρακαλάει να του ανοίξω, όταν επιτέλους ήμουν στην πόρτα τον άκουσα να μου λέει Σαγαπαω και εγώ ότι είχα ανοίξει την πόρτα, δεν ήξερα τι να κανω. Του είπα να περάσει μέσα και εκείνος απλά με αγκάλιασε πολύ σφιχτά και ένιωθα την μπλούζα μου να γίνετε υγρή. Εκλεγε??..

Κώστας POV
Την είδα μου άνοιξε την πόρτα και μου είπε να περάσω μέσα, χωρίς δεύτερη σκέψη την αγκαλιασα σφιχτά και άρχισα να κλαίω ασταμάτητα. Είναι τα πάντα μου δεν θα αντέξω να την χάσω, έπιασα το κεφάλι της με τα χέρια μου την κοίταξα στα μάτια και της ειπα

Κωστας:χιλια συγνώμη δεν ήθελα να το κάνω αυτό. Έχασα τον εαυτό μου Κατερίνα,  απλά δεν αντέχω άλλο αυτό όπου περνάς.  Κατερίνα σκοτώνω άνθρωπο για εσένα!! Σαγαπαω!

Η Κατερίνα έμεινε να με κοιτάει και να μου κρατάει τα χέρια..

Τον καημένο τον Κώστα... Τι κάνει η αγάπη :3 η Κατερίνα όμως τώρα τι θα κάνει?  Θα του πει κάτι η απλά θα κάνει λες και δεν τα άκουσε?
Βάλτε αστεράκι εάν σας άρεσε το παρτ :) :*
Τα λέμε σύντομα <3 <3

Η ΑυτοκτονίαDonde viven las historias. Descúbrelo ahora