Αντίο

1.4K 114 17
                                    

Μετά από 9 μηνες
Εγώ και ο Κώστας φύγαμε από εκεί όπου ειμασταν. Έφυγα από το σχολείο και πήγα σε άλλο,  όλα κυλάνε τόσο τέλεια. Οι γονείς μου επιτέλους αποδέχτηκαν αυτό όπου είμαι και δεν ασχολούνται απλά μου λένε να προσέχω. Βρήκα φίλους οι οποίοι με αγαπάνε και τους αγαπάω πάρα πολύ. Κάθε μέρα σχεδόν βγεναμε βόλτες και πήγεναμε σε μια πλατεία η οποία ήταν αρκετά μεγάλη και καθόμασταν με τα παιδιά και σχολιάζαμε όποιον βλέπαμε. Την ημέρα λοιπόν της επετείου μας αποφάσισαμε μαζί με τον Κώστα να πάμε βόλτα στο πάρκο. Ήρθε λοιπόν να με πάρει και φτάσαμε στο πάρκο. Καθόμασταν αγκαλίτσα γελάγαμε με κάποιες παλιές αναμνήσεις από εμάς και καπια στιγμή κουραστικα.

Κωστας:νυσταζεις μωρό μου?

Κατερινα: όχι αγάπη μου. Θα πάμε μετά σπίτι

Κώστας : εντάξει δεν σου χαλάω χατίρι

Και καθόμασταν και κοιτάγαμε τα αστέρια. Μετά πήγαμε από κάτι περίπτερα ψάχνοντας κάτι παλιές τσίχλες οι οποίες είχαν καραμέλα αλλά και τσίχλα μαζί. Επιτέλους τα βρήκαμε και καθόμασταν και τρώγαμε. Κατά την διαδρομή θυμήθηκα πως αύριο ήταν φα γενέθλια μου και αναρωτιόμουν τι θα έκανε ο Κώστας.

Κώστας Pov
Αύριο ήταν τα γενέθλια της Κατερίνας.. Έχω πάρει καπια εισιτήρια τα οποία είναι για το Παρίσι όπου πάντα ήθελε να ζησει εκεί πέρα. Ελπίζω να της αρέσει. Την βλέπω που άρχισε και χασμουριεται πολύ,  την περνώ και την πάω στο σπίτι μου και ξαπλώνει

Κατερίνας  Pov
Άρχισα να χασμουριέμαι τρέλα και το είδε ο Κώστας και με πείρε με το αμάξι και πήγαμε σπίτι του. Μπήκα μέσα και απευθείας ξάπλωσα βλέποντας το ταβάνι και περιμένοντας τον Κώστα να έρθει να ξαπλώσει δίπλα μου. Ήρθε τελικά από πάνω μου και άρχισε να με φιλάει στον λαιμό. Άρχισα να του κάνω νυχιες στην πλάτη διχνωντας του ότι τον θέλω. Άρχισε και με φιλάτε και στην τελική απλά με άφησε έτσι. Τον πείρα αγκαλιά και κοιμηθικα στην τέλεια και ζέστη του αγκαλιά.
Ξύπνησα το πρωί και δεν ήταν κανείς στο σπίτι. Ήμουν μόνη μου,  σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα στην κουζίνα όπου εκεί πέρα είχε ένα γράμμα το οποίο έλεγε
"καλημέρα πριγκίπισσα.. Πήγα να πάρω το δώρο σου για τα γενέθλια σου. Χρόνια σου πολλά μωρό μου. Θα έρθω σε λίγο να σου το πω από κοντά!  Να ξέρεις το δώρο σου είναι εισητιρια για το Παρίσι. Περιμένω ένα ιδιετερο ευχαριστώ. Να προσέχεις"

Τσίριξα από χαρά!!  Μα στο Παρίσι?  Ήξερε ότι πάντα ήθελα να πάω εκεί πέρα! Κάθισα ηρέμησα και σκέφτηκα ένα σορό πράγματα όπου ήθελα να κάνω στο Παρίσι. Μετά πήγα στην κουζίνα και έβαλα να φάω φρυγανιές με μαρμελάδα. Και μετά περίμενα τον Κώστα.

Κώστας POV
Τελείωσα με αυτά όπου ήθελα να κάνω. Επιτέλους πάω στο μωρό μου!! Βγήκα απο το κατάστημα και πήγενα προς το αμάξι. Ήταν τέλεια μέρα για τον καθένα νομίζω.  Μπήκα στο αμάξι και το έβαλα μπροστά,  κατά την διαδρομή μου έβαλε ένα τραγούδι το όπιο ήταν το τραγούδι το δικό μου και της Κατερίνας. Το έβαλα δυνατά και όταν σήκωσα τα μάτια μου να δω τον δρόμο είδα μια νταλίκα να έρχεται κατά πάνω μου....  Συγνώμη Κατερίνα

Κατερίνας POV
Καθόμουν και περίμενα τον Κώστα. Μέχρι που χτύπησε το τηλέφωνο μου και δεν υπήρχε κάποιος γνωστός αριθμός.  Το σηκωσα

Κατερινα: παρακαλώ?

?: ναι γεια σας είστε η Κατερίνα Παπαγεωργίου?

Κατερινα: ναι. Πίος με ζητει

?: λοιπουμαστε για τον χαμό του αγοριού σας...

Ε? Έκλεισα απευθείας το τηλέφωνο και προσπάθησα να πάρω τον Κώστα, δεν τον έδειχνε να έχει ανοιχτό το τηλέφωνο! Δεν μπορεί!  Δεν μπορει να πέθανε!!  Άνοιξα την τηλεόραση και είδα,  τροχαίο στην γέφυρα και ο αδικοχαμένος Κώστας πέθανε..
Πέθανα μέσα μου!  Δεν γίνεται αυτό!!  Άρχισα έκλαιγα και ούρλιαζα!!  Χωρίς δεύτερη σκέψη πήγα στο μπάνιο και πείρα κάτι χάπια στο χέρι.. Πείρα και ένα χαρτί και άρχισα να γράφω

"αγαπητή μαμά και μπαμπά. Συγνώμη δεν θα είμαι μαζί σας πλέον. Πάω να βρω τον έρωτα της ζωής μου. Θέλω να προσέχετε και να μην στεναχωριέσται για τον χαμό μου.  Να ξέρετε σας αγαπούσα πάρα πολύ και ακόμα θα το κάνω και από εκεί πάνω όπου θα είμαι! Αντίο..."

Και το άφησα πάνω στο τραπέζι. Πείρα τα χάπια τα άνοιξα και ήπια κάμποσα. Αυτό ήταν!  Το τέλος έρχεται!  Έκλεισα τα μάτια μου περιμένοντας να έρθει το τέλος...  Αντίο κόσμε..  Πάω να βρω τον άγγελο μου...

Λοιπόν αυτό ήταν το βιβλίο.. Ελπίζω να σας άρεσε αν και ήταν μικρό..  :(
Βάλτε αστεράκι εάν σας άρεσε το παρτ...
Σας ευχαριστώ πολύ που διαβάζατε την ιστορία μου...
Θέλετε να γράψω και άλλη?  Εάν ναι γράψε στα κομεντς...
Τα λέμε :*

Η ΑυτοκτονίαTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang