That Section

9. Pain and Questions

9. Pain and Questions

_Shin's POV_

"Ok." The only word she said before dropping the call.

Pinasadahan niya kaming dalawa ng tingin.

"Hindi ka naman siguro niya makokontrol ulit diba?" Tanong ni Miya saakin.

"Siguro. Nasa state of shock pa ata si Eve hanggang ngayon."

Sagot ko.

"Bakit siya masha-shock?" Tanong ni Miya.

I heaved out a sigh before answering,

"She got shock when I suddenly got free from her leash."

"He won't get under her control again." Sabi ni Aliyah

"Why?" Tanong ni Miya.

"He got free from her leash. That'll stay for the rest of eternity." Paliwanag ni Aliyah.

Miya just knod as a reply of understanding.

"Okay. Shin could you please help my sister on cleaning those wounds? It's your fault anyway." Sabi ni Miya bago siya tuluyang lumabas ng kwarto ni Aliyah.

Nilingon ko si Aliyah.

Lumapit na ako sa kanya. Binuksan ko yung box. Ibubuhos ko na sana sa kanya yung whiskey ng magtanong siya na nakapag patigil sa akin.

"How did you got out?" Tanong niya.

"Eve broke the cell." Sagot ko. Pagkasagot ko ibubuhos ko na sana ulit yung whiskey sa sugat niya ng magsalita nanaman siya.

"Not from the cage. From Eve's control."

Bigla kong naibuhos yung whiskey sa sugat niya.

"Argh. Warn me next time!" Galit na sigaw niya.

"Ang ingay mo kasi. Tss."

Kinuha ko yung pamunas na nandito na sa first aid box, at pinunasan ko na yung sugat niya.

Habang pinupunasan ko yung sugat niya nagtanong nanaman siya.

"Pa'no nga?" Ang ingay talaga ng babaeng 'to!

"Ewan ko. Naguguluhan rin ako kung paano. Basta nakawala ako." Sagot ko.

Naguguluhan talaga ako.

Ang totoo kasing nangyari ay nang makita ko si Aliyah na umiiyak bigla nalang akong nagising at nakawala mula kay Eve.

Hindi ko na alam kung anong nangyayari sa akin.

_Alexander's POV_

Kasalukuyan akong nagmamaneho papunta sa mansyon ng mga Braganza. Grabeng kaba ang nararamdaman ko dahil baka hindi pa man ako nakakapasok sa gate nila mamatay na ako.

Pero hindi pa man ako nakakarating sa kanila ay may babaeng humarang sa kalsadang dinadaanan ng kotse ko.

Kaya agad akong nagpreno.

Hindi ko makita ang mukha niya dahil nakayuko siya. Pinagmasdan ko siya, she's wearing a bloody white dress.

Bigla akong nakaramdam ng kaba.

Kahit kinakabahan ako'y pinindot ko ang busina. Walang ibang mga sasakyang dumadaan.

Lalo akong kinakabahan. Hindi naman ako nerbyosong tao.

I'm a goddamn Alpha.

But her presence, even if I don't know her, even if I can't see her face, there's something in her that terrifies me.