OLMAZSA OLMAZ #Wattys2016

Bolüm 8 - Boşluk

Veee yine ben. Bundan sonra sık sık bolum yazacagimi dile getirmistim zaten yine sozumdeyim iste yeni bolumunuz. Haa bu arada Ramazanın hepiniz icin hayirli bereketli gecmesini dilerim. Hep mutlu kalın :)
Multimedia~Demir Ailesi
(Acaba bu bebislerin isimleri neler olacak)
Çağrı kucağındaki bebeğinin kokusunu içine çekti.Anne oldugunu hissetti o anda. Cennet kokusunu bebeğinde hissetti. oglunun yüzünün her karesini inceledi.Adeta aklina kazimisti yuzunu. o sırada bir şey fark etti. Kendisini derinden yaralayacak, onu sarsacak bir sey. oğlunun göğüs kafes kafes yükselip alçalmiyordu. Paniğe kapıldı. minik burnuna elini yaklaştırdı. Bunu bir goz yanilsamasi olmasi icin dua etti icinden. Fakat herhangi bir nefes alıp verme söz konusu değildi.Icli icli hemşireye baktı. Tam olarak da bakamamisti. Gozlerindeki her an dusmeye hazir olan damla hemsireye bakmasini engelliyordu. Hemşire 'söyleyemediğimiz için özür dilerim efendim' dedi 'maalesef oğlunuz doğum sırasında yaşamını yitirdi. Ikizleri normal dogumla dogurdugunuz icin dogumun hemen sonrasinda size soylememiz sizin sagliginizi olumsuz etkileyeceginden soyleyemedik. ' Çağrı dondu, hareket edemedi.icinde bir his yoktu. Hicbir sey hissetmiyordu.Boslukta gibiydi. Aslında o da bilmiyordu Belki de hissediyordu. Acı.. hem de en büyügunden. ona o kadar ağır gelmişti ki.. kaldıramayacağım diye dusundu. düşündü. Göğüs kafesine bıçak saplanır gibi hissetti nefessiz kaldı. bir müddet ağlayamadı da, içindekileri dökümedi. Etrasindaki hicbir seyi gormiyordu. Ondan kopan, onun canindan kopan parca hayata tutunamamisti. Ondan gercek manada kopmustu. Kaldırabilir miydi bilmiyordu. ona yardım edilebilir miydi. Onu da bilmiyordu Destek olsalar atlatabilir miydi bilmiyordu o an tek düşündüğü yavrusunun ondan kopmasıydi. Iste o an bir damla yaş özgürlüğünep kavuştu. yanaklarından süzülerek hayattan kopan minik oğlunun o narin yuzunu islatti. Sadece gozlerinden ardi ardina yaslar suzuluyordu. Ve O süzülen yaşlar oğlunun yüzünü ıslatmaya devam ediyordu bir Damla İki Damla uc damla derken bir damla daha düştü çocuğun yüzüne ve ardından duyulan tek şey oğlunun hayata döndüğünü kanıtlayan tiz Ağlama sesleri oldu.
Odadaki insanlarin duygulari birbirine karismisti. Kimse ne hissedecegini ne yapmasi gerektigini bilmiyordu. Gozlerinden basta uzuntu icin akan gozyaslari ardindan mutluluk gozyaslarini getirmisti. Ama bir anlik uzuntuden mi yoksa ardindan gelen mutluluktan mi oldugu belli olmayan gozyaslari birbirine karismisti. Çağrı oğlunu hayata dondurmustu sevgisiyle. Doktor degildi, asistan degildi, bu konuda hic bir egitim almamisti. Onun icin akittigi tek bir yas oglunu hayata dondurebilmisti. Cunku o anneydi.
*2 gun sonra*
Eymen cikis islemlerini hallettikten sonra yanimiza geldi. Ben de Cagri nin ve isimleri henuz belli olmayan bebislerimizin hazirlanmasina yardim ettim. Cagri 2 gun once yasadigi olaydan dolayi oglunu kucagina aldi. Çağrı çıktıktan sonra Eymen yanima yaklasti.
-Yagmur
-Efendim
-Senden bir sey isteyebilir miyim
Urkek davraniyordu. Hic onun mizacına uygun olmayan cinsten.
-Bunu diyene kadar soylemistin. Hadi Eymen.
-Ya ben kizimi kucagima almaya korkuyorum da arabaya sen goturur musun?
-Bu muydu Eymen. Ben de bir sey sandim. Tabi gotururum.

Güzel prensesimizi kucağıma aldım.Ince ve uzun bir bedeni vardı. Teni kıpkırmızıydı fakat her bebekte olduğu gibi yumuşacıktı. Gozleri anne ve babasının aksine masmaviydi. Cennet kokuyordu ellerine baktım, ayaklarına baktım. Minicikti. kokusunu içime çektim önce, sonra gülümsedim. en son eşyaları Eymen in almasıni bekledim ve hastaneden çıktık

***
'Zor bir 3 gun atlattik' diyerek iceriye girdim. Eve gelmeyeli 3 gun olmustu. Her sey biraktigimiz gibiydi.

Kısa bir süre olmasına rağmen yatağımi ve özellikle de Derin le yalnız kalmayi özlemiştim. vakit ayırmayanli Uzun zaman olmuştu birbirimize. Dugun meselelerini henuz konuşmamıştık ve düğünümüze çok çok kısa bir süre kalmışti. ama Ondan öncesinde bir hafta sonraki kına gecemi ve her ne kadar onu guvensem de yapilmasini istemedigim Derin in bekarliga veda gecesini düşünmeliydim.

Eşyalari yerleştirip ve evi toparladim. Derin dugun icin mekan bakiyordu bilgisayardan o sirada. Masanın üzerindeki elini tuttum ve benimle gelmesi için onu oturma odasına sürükledim artık konuşma vaktimiz gelmişti. kına geceme bir hafta kalmıştı ve artık konuşmamız gereken önemli önemli ayrıntılar vardı. Aslind o pek onemli degildi(aslında cok cok onemsiyorum) ondan da onemlisi kına gecemden iki gün sonra Düğünümüz vardı ve bu demek oluyor ki dokuz gun icinde her sey hazir olmali.
- Ne oldu Yagmur
- Derin sen iyi misin? Bir de ne oldu diyorsun. kafayi falan mi yedin sen ya da arabaya binerken kafani mi carptin hayir yani ben gormedim de, haa buldum. Yoksa asagida bizi balkonun altinda bekledin de kafana saksi mi dustu. Gerci uzerin toprak da olmamis. Durumun ciddiyetinin farkında misin ?
O kadar saydirmamin uzerinden yaptigi sey goz devirmek oldu. Tekrar konusmaya baslayacagim sirada dudaklarini dudaklarima bastirdi. O sirada benim yapabildigim sey ise gozlerimi usulca kapatip onun sarhos edici etkisi altina girmek oldu. Birbirine kenetlenen dudaklarimiz ayrildiginda dilim tutuldu. Sadece dudaklarimin arasindan 'Be-ben sadece dugune az kaldi demek istemistim' sozcukleri dokuldu fisiltiyla. 'Ben de senin o guzel çenenin yorulmasini istemedim sevgilim, seni susturdum. Yoksa biraz daha konusacaktin' dedi ve o muzip gulusunu takindi o her seferinde beni kendine tekrar aşıķ eden yuzu. Beni kendine hayran eden adama bi kez daha baktım ve gulumsedim. Daha fazla dayanamayı boynuna kollarımı doladım. Başimi omzuna gomdum ve onun huzurlu kokusunu icime cektim. Ve onun da dudaklarinin boynuma degdigini hissettim. Huzur bu degil de neydi ?
Şunu soylemeyi unutmusum yazim hatalari olabilir kusra bakmayin. Optum hepinizi. :)