Vloeiende gesprekken niet meer in overvloed
Gloeiende wangen en het voelde zo goed
Besloten beslissingen, aan fouten rijk
Rijk je alles aan, maar ik mis en mis je
Overhaaste reacties en een verkeerde kijk
Op de realiteit,
Kunnen we terug naar de tijd
Van toen? Wat moet ik doen?
Groeiende verlangens, door haren gewoeld
Boeiende gesprekken, nooit zo bedoeld
Wordt het ooit weer zoals toen?
Wat kan ik nu nog doen?
Hoofd in de wolken, maar enkel regen
Op het verkeerde pad, gescheiden wegen
Verlegen, niet aan jou gelegen
Te veel verzwegen
Jouw gezicht, slecht belicht door het licht
Aan het einde van de tunnel, het einde in zicht
En het dooft, wanneer je niet meer gelooft
In wat ik ooit heb beloofd
JE LEEST
33- Kinderlijke Volwassenheid
PoesíaHet eerste deel van de reeks '22'. Voltooid. Een verzameling van eigen gedichten. Het was toen de oude postbode overleed En er een week later al een nieuwe reed, Dat ik me besefte dat alles en iedereen Vervangbaar is, ook al heb je er maar één. De...
