Daar ik ren en ik vlucht, maar er is geen weg meer terug.
Alles loopt door elkaar, door gedachten en herinneringen
Ontdaan van gevoelens en omarmd met het verlangen.
De rust is weg, hier nooit
Geweest en vloeiende woorden worden stromende zinnen.
Heeft het nog zin als jij dat niet meer
Hebt, dan is het maar de vraag hoe dit
Eindigt.
Tegen de stroming in van de wind, want dat
Is hoe je wint en het vindt. De rust.
Sta heel hard stil maar beweeg vooruit zonder
Achteruit te gaan.
Orde is weg, maar was het ooit
Niet een omweg door de chaos heen
Een machteloze kreet met al het gevoel en dan
Gevoelloos en pijnlijk.
De kracht stroomt mee met de monsters
Die overal schuilen in kasten en in kleine
Hoekjes schuilt het gevaar, want dat is hoe het is
En hoe het nooit was.
JE LEEST
33- Kinderlijke Volwassenheid
PuisiHet eerste deel van de reeks '22'. Voltooid. Een verzameling van eigen gedichten. Het was toen de oude postbode overleed En er een week later al een nieuwe reed, Dat ik me besefte dat alles en iedereen Vervangbaar is, ook al heb je er maar één. De...
