Tutsak

4

Akşam olmuştu .... Bende masayı donatıyordum... Kapı zilinin çalmasıyla , benimde masaya özenle koyduğum çatal bıçakları bırakıp kapıya koşmam bir oldu ...ama kapıyı açışımdaki gülümseme ve heyecanın her yerimden belli olduğu ifademi abimleri gördüğümde kaybedince onlarda sormadan edemediler... Okadar telaş etmemin sebebini merak etmişlerdi ...
"Hayırdır Eda , birinimi bekliyordun ?"
"Şey... Yok abi "
"Bekliyordunda bizim olmadığımız kesin"
Daha fazla uzatmadan onları öpüp içeri davet ettim ... Bizim fazla eski olmasada artık demode olan koltuklarımıza yerleşip , babam ve Furkan gelene kadar beklemeye başladık ... Abim annemle sohbete daldığı sırada ... Zil çaldı ... Kapıyı açmaya gittiğimde bu sefer Necla , Seda murat ve Emir 'i gördüm ... Bikaç saniye duraksadiktan sonra neclanin espirisiyle kendime geldim .... "Eda kapıda kaldık , son zamanlar da kalkıp gidemediğin yerlere dalıp gidiyorsun bakıyordum da " dedi ve utanir biçimde güldüm ... Onları içeri davet ederken neclayı ve seda yi öptüm sıra murat ve emirle el sıkışmaktaydı ... Elimin eline değecek olması bile benim içimi kıpır kıpır ediyordu ... avuç içlerim terlesede muratdan sonra onunlada selamlaşmış olduk ... Doğrudan gözlerimin içine bakıyordu ... Onu hiç gözlerimden başka biryerime bakarken görmemiştim ... Neyse içeri geçtiler ve bizimkilerle sohbete başladılar ... Necla zaten her ortama ayak uyduran bir kızdı , daha önceden de ailem le tanışmışlığı vardı ...
"İyi akşamlar gülsüm teyze , umarım rahatsız etmemişizdir "...
" "yok kızım ne rahatsızlığı iyi yaptınız "
Diyerek ekledi annem ,
"Bu oğlanlar da kim ?"
"Teyze bunlar bizim liseden arkadaşlar , murat , seda , emir "
Hepsi annemin elini öperken onları izliyordum ... Emir annemin elini öperken bir gün beni istemeye gelirse bölemi annemi öper diye romantik romantik düşündüm ... Derken sonunda Fatih bey yani babam eve teşrif etmişti ... Her akşam iş çıkışı furkanıda alır gelirdi ... Çünkü biz gitsekte inatçı keçiyi eve gelmesi için ikna edemezdik .... Benim babam 45 yaşında ve geri kafalı düşüncelerinden asla vazgeçmeyen sırf kapanmadım diye okumama razı olmayan ve kendi karısını bile zamanında kahveye değişen bir insandı ... Onu nekadar sevsemde küçüklüğümde hatırladığım kadar anneme eziyet edişlerinin yüzünden ona tam anlamıyla ısınamıyordum ... Onun yüzünden annem bir aksam hırpalama sonucu 1 sene boyunca konuşamamış ve kendimi annesiz hissetmeye başlamama neden olmuştu ... Furkan bilmiyor , ablam bildiği ve onunda çok net hatırladığı için fikirleri ve düşünceleri benimkiyle aynıydı ... Şimdilerde işte son bir kaç yıl böle iyi aile babası gibi duruyordu , çünkü biz büyümüş ve dilimiz sağlamdı ...Annemize kıyamıyorduk ...neyse Furkan'ın doğum gününü kutladıK ve hediyelerini verdik ... pasta üflenirken ışığın kapanmasıyla mum ısıgında karsimdi gülen emir 'i gördüm ... Burnu ve dişleri dikkatimi çekti ... Kusursuz ve bembeyaz ... Furkan bütün mumları üflediğindeki karanlığı farkedince rüyadayım... ışığın açılmasıyla rüyadan uyandım sandım .... O bana rüyalarımdaki sevgiliyi çağırıştırıyor , ona benzerlik gösteriyordu ...şimdi beni sevmesede farketmez di çünkü amacıma ulaşmıştım ... Onu sevmeye başlamıştım ... Yada çoktan seviyordum.... Ama kendime söz verdiğim gibi kararımdan vazgeçmemiştim ...Aramızda birşeyler olucaksa onun adımıyla başlasın istiyordum ... Bu yüzden bekleyecektim ... Necla ya sölesemiydim acaba ... Yok yok olmaz , dalga geçer yada birilerine söylerse rezil olurdum ...