Chapter 17

2.3K 106 18
                                    



DANICA's POV


Alas kwatro pa lang umaga ay agad akong bumangon at dumiretso sa banyo. Maingat ko pang ginawa 'yun dahil baka magising sila Bianca. Ang aga kasi ng usapan namin ni Kael.

I quickly took a shower. Lumabas ako at dumiretso sa gilid ng kama kung nasaan ang maleta ko at kumuha ng damit at kakailanganin ko pa. Pagkatapos ay maingat akong bumalik sa walk-in para makapag-bihis. Nasguot ako ng white v neck shirt and denim shorts. Busy ako pagtutuyo ng buhok ko gamit ang blow dryer when my phone beeped.

Kinuha ko ito at binasan ang message ni Kael doon. Nasa lounge na daw siya kaya mabilis akong nag-ayos at sinukbit ang maliit na backpack ko. Hindi ko tuloy natapos patuyuin ang buhok ko. Bahala na nga. Lumabas na ako ng room na sinisiguradong walang ingay.

"You're too early. Naligo ka ba?" I spat at him when I found him sitting. Tumayo naman siya at nakakunot ang noo.

"Obviously." he deadpanned. Humalukipkip siya kaya napatingin ako sa suot niya.

He's wearing a plain white tshirt and denim short pants also. May hoody rin siya na nakasabit sa shoulders niya at backpack. Para tuloy kaming nag-couple outfit dahil halos pareho kami ng suot. My cheeks burned and shooed the thoughts away.

"Are we going to ride a van? I can tell them-"

Agad ko siyang pinutol. "Nope. Commute tayo."

He pursed his lips and nodded. Tinignan ko 'yung orasan sa reception area kaya hinila ko na rin siya palabas ng hotel. Madilim pa sa labas at malamig kaya medyo nanginig ako.

Pumara kami ng taxi sa labas ng hotel at agarang sumakay doon.

"Sigurado ka na hindi tayo mawawala dito?"

"I know this. I searched it kagabi," I muttered while looking at my phone. I showed him a photo. "Diyan tayo pupunta. Alegria."

Tumahimik siya. Sinabihan ko naman ang taxi driver na sa bus terminal kami. Nang makarating kami sa terminal ay pinaupo ko muna si Kael bago ako tumungo sa cashier. Kumuha ako ng dalawang bus tickets papuntang Alegria. 3 hours din daw ang biyahe papunta doon.

"Are you hungry?" Kael asked when I sat beside him. 15 minutes pa ang bus kaya naghintay kami.

I shooked my head and smiled. "I'm not. But we can buy some foods para baon natin."

He agreed. I let him went to a sari-sari store near us. Pagbalik niya ay may dala na siyang mineral bottle, sandwich pati junk foods. Pinagkasya niya ito sa itim na backpack niya na wala namang laman. Tinawanan ko naman siya.

Nang dumating ang bus ay maraming sumakay kaya nagpahuli kami ni Kael. Worst, dalawa nalang ang bakanteng upuan pero magkahiwalay.

"Magkahiwalay tayo." I whispered at him. Umupo ako doon sa right wing sa bintana malapit habang siya ay umupo naman sa kabila.

Saktong pagkaupo namin ay umandar na ang bus. Napalingon naman ako sa katabi kong lalaki. I find him creepy. No offense but he looked like a maniac or something. Umusod nalang ako ng kaunti at tumingin sa bintana.

I flinched when I felt him touched my thigh. Naka-shorts lang ako tapos malapit ang kamay niya doon kaya nahawakan niya ito. I turned my head on him but he never budged. Huminga nalang ako ng malalim at mas nilayo pa ang sarili ko. But after a moment, he touched me again, but this time his hand was on my thigh. Nanlamig naman ako at nakaramdam ng takot. My heart is throbbing so fast. Nilingon ko ulit ang lalaki at nakangisi na siya sa'kin ngayon.

"Huwag kang malikot, miss.." bulong niya kaya naman mas lalo akong natakot. He slightly gripped my thigh.

Gusto ko ng umiyak sa matinding takot. This scene is kind'a familiar with me. Palihim kong kinuha 'yung phone ko at nag-type ng message kay Kael.

Endless LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon