===============================================
Pero buti na lang at hindi sya mapagtanggi sa grasya. Sabay kaming kumain pero parang hindi naman kami magkakilala.
“Yara, galit ka pa rin ba?”
“Kanina, OO. Pero naisip ko, napaka-childish kung magagalit ako sayo.”
“Thanks.”
“Alam mo, hindi ko alam kung paano ako napapayag ng kakambal mo at ni Marie sa setup na to eh. First time ko to at mukhang last time na rin. Nakakadala kang kasama. Ayoko sa mga taong katulad mo.”
“Bakit? Ano ba ako?” Hindi yan ang usual kong sagot dib a? Pero yan yung nasabi ko.
Ako? Ako sa tingin ko. Isa akong impatient na tao. Isa akong selfish na tao. Pikon. Yun ang mga bagay na ayaw ko sa sarili ko pero hindi ko magawang mabago PA sa ngayon. Soon sana mabago ko.
“Ikaw? Lagi kang mainit ang ulo. Lagi kang nakasigaw. Lagi ka ring tahimik. Kaya hindi ko malaman kung ano ba talaga yung nararamdaman mo. Kaya wag mong asahan na paniwalaan ko yung sinabi mo dahil hindi pa kita kilala.”
YARA’s POV
“Yara.” Hinawakan nya yung kamay ko. Electrified! Kaya bigla kong binawi yung kamay ko. “I don’t expect you to believe me pero please payagan mo akong patunayan ko sayo. I may be a man with few words pero I can be with all actions naman eh.”
“Drew… first time ko sa lahat ng bagay na ito. I don’t want to get hurt.”
“But it’s the partner of being inlove… pain.”
“Drew…”
“Yara, please?”
“Bahala ka sa buhay mo Drew. Kung ano man ang gusto mong gawin, gawin mo. Pero wag mong iexpect na magugustuhan kita.”
“Thank you Yara for the chance. Hindi kita bibiguin. Promise!”
I smiled at him.
Hindi ako naniniwala sa mga madaliang bagay. There must be something about this urgent LIKING of Drew for me. Hindi naman ako tanga para maniwala agad sa kanya. Hindi ako katulad ng iba na dahil gwapo ang nagsabi sakin, papatusin ko na. I know wala namang lalaking papatol sakin dahil sa itsura ko. Kaya hindi ako naniniwala kay Drew.
Kilala ko ang mga tipo ni Drew na sinungaling. Ayoko man ding sabihin yun dahil alam kong kapatid sya ng mapagkalulo kong kaibigan na si Lexie pero alam ko sa sarili ko kung ang isang tao ay nagsasabi ng totoo o hindi.
“Anong gusto mo sa isang lalaki, Yara?” biglang napunta sa ganun ang usapan ng itanong iyon ni Drew.
“Anything except you.”
“You’re really mad at me?”
“No. Coz I think every guy is like you. Wala pang tumatrato sakin na parang totoong babae ako except sa tatay ko at kay Milo.” <--- bakit ayaw mag-bold nung name ni Milo??? T^T
“But kaya kong baguhin ang sarili ko para sayo.”
“Cut the crap Drew. I’m tired.”
“Sige, matulog ka na. Bukas, pupunta tayo sa bulkan. Gumising ka ng maaga ah.”
(kung ano man yung nangyari sa may bulkan... ikinalulungkot ko... haii... sa hindi inaasahang pangyayari... nasagi ni Drew si Yara kaya nahulog si Yara pababa ng bangin... sa kasalukuyan... nasa kulungan si Drew at pinagsisisihan nya ang kanyang kasalanan. as for Yara... wala na sya. THIS STORY ENDS HERE. T^T... )
BINABASA MO ANG
Heart > Mind (Heart Over Mind)
FanfictionHeart over Mind. Ano ba dapat paganahin? Utak o Puso? Saan ka ba mas masasaktan?
