A little dream

Hoofdstuk 7

'Cerissa.' Zeg ik. Ik glimlach. 'Dit is mijn paard.' Zeg ik dan. 'Nee.. Serieus?!' Ik knik hevig. 'Wauw!! Dat is fantastisch! Dan kunnen we eindelijk samen gaan rijden!'
Ik doe de box van Cerissa open en zet haar erin. Laura en ik zijn ondertussen aan het kletsen maar ik luister niet echt meer. Als ik de knalroze met bruine deken heb afgedaan doe ik de deur dicht en geef ik Cerissa wat te eten. Ik voel weer een pling, hij is van Mark! Oh.. Wat moet ik doen.. 'Luister je nog wel?' Vraagt Laura dan. 'Eh ja, ja.' ' met wie ben je aan het appen?' Vraagt ze met een dikke grijns. Ik kijk haar aan alsof ik haar zie vallen van een 1000 kilometer hoge rots. En zeg dan: 'Mark. Die ken je toch niet!' 'Dan ga je het me uitleggen.' Zegt ze vastberaden. Nadat ik alles heb uitgelegd, komt mijn moeder om te zeggen dat ik moet gaan. Pling! 'Zullen we een keer picknicken? Samen met de pony's. Maakt niet uit wanneer xx' Het appje was van Mark. Ik wil net iets terug typen tot mijn moeder weer over het huis begint. 'Morgen gaan we kijken voor een school in de buurt van dat huis waar we in de middag keken.' 'Maar we zouden toch niet meer gaan verhuizen?!' Zeg ik snel. In de avond lag ik op bed en dacht ik bij mezelf.. 'Hoe zou het dan gaan met Lau, en al mijn andere vriendinnen.. En natuurlijk.. Met Mark..' Er rolde een traan over mijn wang. Ik sloot mijn ogen en toen ik ze open deed was het alweer ochtend.