Abducted

Κεφάλαιο 7

"Τι κάνετε στο δωμάτιο μου?! Ρε μαλάκα Liam! Εδώ μέσα βρήκατε να κάνετε τρίο??"Λέει θυμωμένα το αγόρι με τα σγουρά μαλλιά.

Εγώ βγάζω ένα ήχο απο το σοκ. Τι βλακείες λέει?!

"Τι λες ρε μαλάκα! Μπουκάλα/αλήθεια ή θάρρος παίζουμε!" Λέει ο Liam.

"Εγώ φεύγω !" Λέω και πάω να περάσω απο την πόρτα αλλά με σταματάει το αγόρι με τις μπούκλες.

"Άσε με!" Τον κοιτάω και του λέω θυμωμένα.

"Δεν θα μου λες τι να κάνω! Δεν είσαι τίποτα παρά ένα τσουλάκι!" Λέει και γελάει.

Τον σφαλιαρίζω με όλη μου την δύναμη και τότε αρχίζω να κλαίω. Το κεφάλι του απλά γύρισε στο πλάι και εκείνος έσφιξε περισσότερο το χέρι του. Φαινόταν πολύ θυμωμένος.

"Με πονάς!" Κλαψουρίζω. Πρίν προλάβει να πεί τίποτα τον βαράω στα όργανα του και τότε με αφήνει καθώς τα πιάνει και πέφτει κάτω απο τον πόνο.

Εγω τρέχω γρήγορα κάτω και βγαίνω έξω απο το σπίτι! Άρχισα να περιπλανιέμαι στους δρόμους του πανεπιστημίου κλαίγοντας. Ήθελα να πάω σπίτι. Ο Niall και Liam γιατί δεν έκαναν κάτι? Μάλλον τον φοβόντουσαν . Δεν ξέρω...

Καθώς προχωρούσα , ένα χέρι πιάνει το δικό μου και οταν γύρισα είδα τον Niall με κατακόκκινα μάτια να κλαίει και αίμα να τρέχει απο τα ροζ του χείλια.

"Amy, συγγνώμη!" Λέει και δακρύζει .

"Συγγνώμη που δεν έκανα κάτι να σε βοηθήσω. Συγγνώμη που δεν είπα τίποτα! Είμαι μαλάκας και το ξέρω οτι δεν θες να μου μιλάς άλλο. Απλά συγγνώμη!" Λέει κλαίγοντας και κοιτάει κάτω.

"Niall, κοίτα με." Του λέω. Θέλω να βλέπω το πρόσωπο του καθώς του μιλάω. Το ξέρω οτι δεν φταίει αυτός. Δεν ειμαι θυμωμένη μαζί του!

"Niall, κοίτα με σε παρακαλώ!" Του προστάζω και σηκώνει το κεφάλι του και με κοιτάει.

"Δεν είμαι θυμωμένη μαζί σου και δεν πιστεύω πως είσαι μαλάκας! Μην ζητάς συγγνώμη όμως. Δεν εφτεγες εσύ. Εξάλλου είμαι μια χαρά!" Λέω και του χαμογελάω.

"Οχι! Έπρεπε να σε βοηθήσω, να σε προστατέψω! Αλλά μην ανησυχείς, δεν τον άφησα να φύγει τοσο εύκολα!" Λέει.

"Niall τι έκανες? Για αυτό τρέχει αίμα απο τα χείλια σου?" Λέω ανησυχητικά.

"Δεν χρειάζεται να μάθεις!" Λέει σοβαρά.

"Niall, πες μου τώρα!" Λέω φωνάζοντας ελάχιστα.

"Τον βάρεσα. Όταν έφυγες κλαίγοντας, νευρίασα και τον έδωσα μπουνιά στο πρόσωπο. Αλλά πριν προλάβω να φύγω για να σε βρώ με βάρεσε και αυτός. Δεν είναι τίποτα σοβαρό όμως."