Abducted

Κεφάλαιο 16

Βγαίνω έξω απο το δωμάτιο και τρέχω στην πρώτη τουαλέτα που βρίσκω. Άνοιξα αρκετές πόρτες μέχρι να βρω μια. Έτσι όταν επιτέλους βρίσκω μια, μπαίνω μέσα κλειδώνοντας την πόρτα. Έτρεξα μέχρι την τουαλέτα, πέφτοντας στα γόνατα και βγάζοντας οτι είχα πιεί και φάει απο πρίν. Αφού τελείωσα, σκούπισα το στόμα μου και κάθισα κάτω στηρίζοντας την πλάτη μου στον τοίχο.

Και τότε άρχισαν τα δάκρυα να πέφτουν ασταμάτητα. Έκλαιγα για τ'ότι ο Harry δεν ήταν αυτός που με έσωσε. Έκλαψα γιατί μετά απο πολύ καιρό πίστεψα ότι εγώ και αυτός θα μπορέσουμε να γίνουμε τουλάχιστον φίλοι. Έκλαψα για ότι κακό έγινε στο πάρτυ όπως όταν ανάγκασαν τον Liam να πει γιατί χώρισε με την κοπέλα του. Έκλαψα γιατί μου λείπει η μαμά μου και γιατί ο ίδιος μου ο πατέρας με παράτησε και έφυγε. Έκλαψα για ότι κακό είχε συμβεί στη ζωή μου.

Καθώς έκλαιγα την μοίρα μου, κάποιος χτυπάει την πόρτα.

"Άλλος " Λέω προσπαθώντας να μην φανεί ότι κλαίω.

Μετά απο 1 λεπτό κάποιος ξαναχτυπάει την πόρτα, έτσι σηκώθηκα, καθάρισα τις μουτζούρες μεικ απ απο το πρόσωπο μου και άνοιξα την πόρτα, βγαίνοντας έξω. Πάω να φύγω αλλά το αγόρι που περίμενε έξω απο την πόρτα, με πιάνει το χέρι και χαμογελάει.

"Σε έσωσε πριν ο φίλος σου αλλά τώρα δεν θα μου ξεφύγεις!" Λέει το αγόρι που υποθέτω πως ήταν αυτός που χόρευα μαζί του. Προσπαθώντας να ξεφύγω, τον βαράω στο χέρι του. Δυστυχώς το κράτημα του ήταν πολύ γερό. Έτσι με σπρώχνει ξανά μέσα στην τουαλέτα καθώς μπαίνει και κλειδώνει την πόρτα πίσω του.

"Δεν σε σώζει κανείς τώρα." Λέει και έρχεται κοντά μου σε απόσταση αναπνοής. Γυρνάω το κεφάλι μου και πάω όσο πιο μακρυά του μπορώ. Εκείνος ξανά κλείνει γρήγορα την απόσταση μεταξύ μας, γυρνώντας το κεφάλι μου προς τα εκείνον και με φιλάει χωρίς την άδεια μου.

Προσπαθούσα να γυρίσω το κεφάλι μου ή να κάνω οποιαδήποτε κίνηση για να φύγω αλλά με είχε κολλήσει στο τοίχο και δεν με άφηνε να φύγω. Κρατούσε γερά το κεφάλι μου προς το μέρος του έτσι ώστε να μην μπορώ να το γυρίσω. Σιγά σιγά άρχισε να εισχωρεί την γλώσσα του, παρόλη την προσπάθεια μου να μην το πετύχει.

Χωρίς να σταματάει να με φιλάει απλώνει το ένα του χέρι στον κώλο μου και αρχίζει να τον χουφτώνει. Τα δάκρυα έκαναν ξανά την εμφάνιση τους όμως εκείνος συνέχιζε ανενόχλητος. Δεν το πιστεύω ότι μου συμβαίνει αυτό και δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Νιώθω αδύναμη και ανήμπορη.