Killing Boy f.t Harry Styles

30

Storms POV

Ik word wakker van iets dat onder me beweegt. Ik verstijf van angst, want ik weet niet mee waar ik ben. Een hand aait over mijn hoofd.

'My girl...' Fluistert een schorre stem. Ik schiet overeind en kijk recht in Harry's groene ogen. Tranen rollen over mijn wangen als ik hem omhels.

'Doe me dat nooit meer aan.' Zeg ik zacht.

'Het spijt me.' Zegt hij schor.

'Ik ben trots op je.' Fluister ik zacht en ga weer recht op zitten. Verbaasd kijkt hij me aan.

'D-dat je Niall niet vermoorde.' Zeg ik zacht. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht.

'Ik ga het ook nooit meer proberen, het was zo stom van me!' Fluistert hij zacht en hij trekt me tegen hem aan. Zijn vertrouwde geur dringt mijn neus binnen.

'En als ik mijn straf heb uitgezeten, gaan we weg, naar een rustige plek waar iedereen ons met rust laat.' Zegt hij zacht.

'Ik kan niet wachten.' Zeg ik met een glimlach en samen liggen we op het ziekenhuis bed.

Ik beschermend in zijn armen, denkend waar de toekomst ons naar toe gaat brengen...

EINDEEE, wat vonden jullie ervan? X