Aşktı beni sarmaş dolaş eden
Beni benden eden .
Yuvasız garip bir kuş gibi eyleyen.
Boğazım da kelimeleri düğümlenen.
Hiç durmadan can yakan .
Can diyicince;
Akla bir deri parçası geliyor,
Bir içindeki ruh gelmiyor.
Ruhun çektiği acı dinmek bilmez.
Küçücük bedene dar gelir .
De çıkmak bilmez içinden.
Ne garip ve kahrolasıca bi duygu;
Şu anlaşılmazlık ..
Aşk işte,
Bir de umut vermez mi insana.
Harab eder adamı.
Sonra,
Sabır düşer gökten avuçlarıma.
Melekler fısıldar kulağıma bekle der;
Derdi veren dermanı da nasip eder.
Beklemek düşer koynuma ..
Umut etmek düşer sevdama ..
Hasret çekmek düşer gönlüme ..
Yol beklemek düşer gözlerime ..
Seni düşlemek düşer hayallerime ..
Dee başka birşey düşmez kaderime ..
