Chapter 7

7 1 0
                                    


It's almost a year na pala kami dito, trabaho, bahay lang gawa ko, minsan namamasyal kaming mag-anak.Hindi ko nga nasasagot tawag, txt at messages ng mga friends ko, alam ko naman, they understand, hindi pa lang ako handa. 

I was on my way home at almost midnight na talaga, nilalakad ko lang mula sa hotel na pinagtratrabauhan ko hanggang sa bahay, madami akong bitbit na groceries ng mabunggo ba naman ako ng tumatakbong lalaki, napaka ungentleman, hindi man lang ako tinulungang pulutin ang nagkalat kong dala. H e just say sorry and go on, as if nothing happen, hayy talaga naman..

" o anak, bat haba ata ng nguso mo"  pang-aasar pa ni dad

Nakasabay ko kasi siya sa pagpasok ng gate sa house namin, and I told him what has just happen a while ago, he just laugh, lahat kasi ng tao dito nagmamadali, laging parang may hinahabol. buti pa sa Pilipinas, bigla ko sila namiss kaya heto video chat kaming magkakabarkada. Napakagulo, tawanan, balitaan, walang nag babanggit ng pangalan ni Andrei, alam ko pigil silang magtanong kung naka move on na ba ako, ako na lang nagbukas topic, kinumusta ko sila mr and mrs Santiago.

Umuwi daw, kuya ni Andrei, nito lang nakauwi kasi nagtraining ito bilang US Navy, hindi ito nakauwi ng mamatay ang bunsong kapatid. Matanda si Peter Joshua ng 3 taon kay Andrei at minsan ko lang ito nakita.

Kailangan Ko'y IkawTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon