Κόκκινος Πειρασμός

Κεφαλαιο 1

ΓΙΑΝΝΗΣ

<<Δεν είναι ο πιο σέξι άντρας που έχεις δει ποτέ;>>

<<Χμ... Κι ευχαριστώ το θεό για αυτό τον καύσωνα που τον ανάγκασε να βγάλει το πουκαμισό του. Θα μπορούσα να κάθομαι εδώ όλη την ώρα και να τον κοιτάζω>>. Ακούστηκε ένας βαθύς αναστεναγμός.

<<Μα αυτό ακριβώς κάνουμε>>

Ο Γιάννης που έκανε τον κοιμισμένο, δυσκολεύτηκε να πνίξει ένα γελάκι. Η ζωή ήταν ωραία, σκεφτόνταν ξαπλωμένος κάτω απο τον ζεστό ήλιο. Τα ανάλαφρα κυματάκια απο τα σκάφη τα οποία όργωναν τα νερά αυτό το ζεστό σαββατοκύριακο κουνούσαν απαλά την ξύλινη προβλήτα νανουριζοντάς τον. Με την ηρεμία του, το καπέλο του κατεβασμένο χαμηλά πάνω απο τα μάτια του και μια ομάδα όμορφων γυναικών να τον καταβροχθίζουν με τα μάτια, δεν είχε καμία έγνοια στον κόσμο. Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει κανείς απο την ζωή του;

<<Είναι τόσο γοητευτικός>>

<<Και πολύ σέξυ. Τρελαίνομαι γι' αυτό το γενάκι που έχει αφήσει στο πιγούνι του.>>

<<Εμένα μου αρέσει το χρυσαφένιο χνούδι στο κορμί του.>>

Ο Γιάννης παραλίγο να γελάσει δυνατά. Αυτά έπρεπε να τα πει στα αδέλφια του. Τώρα που οι δυο μεγαλύτεροι είχαν παντρευτεί και είχαν βγει απο την μέση ο Γιάννης και ο Γιώργος ήταν οι μόνοι που είχαν μείνει ελεύθεροι, τραβούσαν ακόμα περισσότερο την προσοχή των γυναικών. Όχι οτι παραπονιόνταν.
Κατα την δική του άποψη η γυναικεία λατρεία δεν ήταν ποτέ υπερβολική.

<<Δεν θα σου κρύψω Ρούλα μου πως όταν παντρευτηκαν τα δυο μεγάλα αδέλφια, άρχισα να ανησυχώ. Εκλαιγα δυο μέρες, είχα φοβηθει οτι θα ακολουθούσαν και οι άλλοι δυο. Εκτός του ότι θα ήθελα έναν για τον εαυτό μου, αυτά τα αδέλφια ήταν η μεγαλύτερη τουριστική ατραξιόν της Κέρκυρας>>

<<Και ο Γιάννης είναι η μεγαλύτερη ατραξιόν της προβλήτας μου. Όταν κάθεται εκεί κανένας δε θέλει να παει πουθενά αλλου για βανζίνη και δολώματα.>>

<<Χα. Αυτό που θέλεις είναο να τον έχεις κοντά σου>>

<<Όχι απλώς δεν θέλω να δω το σέξι κορμί του ξαπλωμένο σε άλλη προβλήτα.>>

Μετα απο αυτό το σχόλιο ακούστηκαν χαχανητά και ο Γιάννης αναστέναξε. Δεν είχε καμία πρόθεση να αλλάξει προβλήτα. Ο πατέρας της Ρούλας τπν άφηνε να κάθεται στην προβλήτα του απο τότε που ήταν νιάνιαρο και είχε ανακαλύψει πόσο ευχάριστο ήταν να βλέπειε θηλυκά μπικίνι. Και απο τότε που πέθανε ο πατέρας της Ρούλας ο Γιάννης ένιωθε την υποχρέωση να έρχεται εδώ και να βοηθάει όταν χρειαζόνταν. Το μόνο που ήθελε ήταν να μη ακέφτεται γάμο η Ρούλα διότι εκείνος δεν είχε καμία διάθεση να ακολουθήσει το παράδειγμα των δυο μεγάλων αδελφών του.