Κόκκινος Πειρασμός

Κεφάλαιο 23- The End

Μετα απο ένα χρόνο.

<<Σταμάτα να είσαι τόσο κατσούφης>>

Ο Γιάννης κοίταξε συνοφρυωμένος τον Γιώργο με πρόσωπο κατακόκκινο και τα χέρια του σφιγμένα σε γροθιές.
<<Δεν μπορώ να πιστέψω οτι μου την άρπαξες κάτω απο τη μύτη μου.>>

<<Ήρθε απο μόνη της Γιάννη. Άλλωστε εγώ τη χρειάζομαι.>>

<<Και εγω την χρειάζομαι.>>

Ο Γιώργος ανασήκωσε τους ώμους.
<<Εσύ μπορείς να βρεις μια οποιαδήποτε γυναίκα για να σηκώνει το τηλέφωνο αλλά η Ελίζα έχει ταλέντο με τα ζώα. Την αγαπάνε. Μερικές φορές περισσότετο απο μένα κι αυτό είναι μια οδυνηρή αλήθεια.>>

Ο Γιάννης κοίταξε την γυναίκα του ντυμένη στα άσπρα. Κοίταξε τα πανέμορφα σγουρά μαλλιά της που της έφταναν κάτω απο την μέση. Ήθελε να τελειώνουν γρήγορα με την δεξίωση για να την έχει αποκλειστικά δική του.

<<Γιάννη ο πόθος σου δεν κρύβεται.>>

Ο Γιάννης ήθελε να δώσει γροθιά στον αδελφό του βλέποντας όμως την Ελίζα να χαμογελάει τόσο ευτιχισμένη το μετάνιωσε.

<<Εντάξει ας γίνει βοηθος σου λοιπόν. Εγώ μπορώ να προσλάβω κάποια υποθέτω.>>

Είχε ακούσει τη συμβουλή του αδελφού του και είχε ανοίξει μαγαζί στην πόλη. Είχε περισσότερες δουλειές απο όσες μπορούσε να προφτάσει αλλά του άρεσε. Πίστευε οτι η Ελίζα θα δούλευε μαζί του αλλά ρκείνη είχε επιλέξει να συνεργαστεί μς τον Γιώργο και ο Γιάννης έπρεπε οτι είχε ταλέντο στα ζώα. Ήταν ξεχωριστός άνθρωπος και έκανε την καρδιά του να φουσκωνει απο αγάπη και περηφάνια.

<<Τι μεγαλοψυχία. Δεν ήξερα οτι ειχες ένστικτα ανθρώπου των σπηλαίων.>> του είπε ο Γιώργος

<<Ούτε εγώ το ήξερα μέχρι που γνώρισα την Ελίζα.>>

<<Πήρε άριστα στην εργασία της Γιάννη. Σου είπε οτι της πρότειναν να το προσθέσουν σε ενα εγχειρίδιο ψυχολογίας.>>

<<Είναι γυναίκα μου φυσικα μου το είπε.>>

<<Εντάξει, εντάξει κράτα τα πυρά σου. Συγνώμη που το ανέφερα.>>

Ευτυχώς κράτησε την ανωνυμία μου σκέφτηκε ο Γιάννης κατάπληκτος με την απήχηση που ειχε η εργασία της, το Μυστικό των Ηρώων. Τι ηλίθιο θεμα. Προφανώς όμως οι αλλοι δεν συμφώνησαν μαζί του, η Ελίζα είχε λάβει μερικά τηλεφωνήματα απο άντρες που ήθελαν να τους πάρει συνέντευξη... Πολύ θα ήθελε να την κρύψει κάπου αλλά καθως την έβλεπε με ικανοποίηση να ανθίζει σαν μπουμπούκι, αποφάσισε να πνίξει ρην ζήλια του. Στο κάτω κάτω εκείνον είχε παντρευτεί.

Ο Γιώργος τον σκούντηξε.
<<Ετοιμάζεται να πετάξει την ανθοδέσμη. Γελάω πάντα με τον τρόπο που σπρώχνονται οι γυναίκες για να την αρπάξουν.>>

Βρίσκοντας την εικαιρια να πάρει το αιμα του πίσω ο Γιάννης είπε.
<<Πρόσεξα οτι ολες αυτές οι γυναικες σε κοιτάζουν σαν να εισαι καμια μεριδα μπον φιλέ. Θα εισαι ο επόμενος ξερεις.>>

<<Ξέχνα του. Έχω συνηθισει να ζω σαν εργένης.>> και κουνησε αρνητικά το κεφάλι του.

Οι γυναίκες ξαφνικά άρχισαν να ουρλιάζουν. Γύρισαν και κοίταξαν και είδαν οτι η Ελιζα ειχε πετάξει την ανθοδέσμη η οποία όμως είχε χάσει τον στόχο της και σχηματίζοντας ένα μεγάλο τόξο ερχόνταν κατευθειαν πάνω στον Γιώργο.

Απο την έκπληξη παραλιγο να του πεσει το ποτηρι αλλά οταν η ανθοδέσμη τον χτύπησε στο στέρνο καταφερε να τα κρατήσει όλα και βρέθηκε εκεί με τα λουλούδια στην αγκαλιά του.

Ο Γιάννης γέλασε δυνατά, η Ελίζα σκεπασε με το χέρι το στόμα της για να μην χαχανίσει και ο Γιώργος βλέποντας ενα τσούρμο γυναικες να τρέχουν προς το μέρος του μουρμούρισε.
<<Όχι γαμώ το.>>

Ο Γιάννης έκλεισε το μάτι στη γυναίκα του και είπε στον Γιώργο.
<<Τρεξε να σωθείς.>>

Κι εκείνος το έκανε.

Ο Γιαννης χαμογελούσε στην Ελίζα που ερχόνταν προς το μέρος του πανέμορφη και τοσο σέξι που του έφερνε ζαλη. Αφού την φίλησε της ψιθύρισε.
<<Βρόμικο κόλπο έπαιξες στον αδελφό μου.>>

<<Είχα βαρεθεί να βλέπω όλες τις γυναίκες να σε κοιτάζουν με ραγισμένη καρδιά. Ήταν καιρός ο Γιώργος να θυσιαστεί.>> του είπε γελόντας.

<<Τον λυπάμαι.>>

<<Γιατί;>>

Αιφνιδιάζοντας την ο Γιάννης την σήκωσε στην αγκαλιά του. Πάνω απο τις ζητωκραυγές και τα χειροκροτήματα των καλεσμάνων της ψιθύρισε.

<<Γιατί η πιο όμορφη η πιο σέξι η πιο έξυπνη γυναίκα του κόσμου δεν είναι πια διαθέσιμη... Την πήρα εγώ.>>

<<Εισαι μεγάλος γόης Γιάννη.>>

Εκείνος προχώρησε προς την έξοδο κρατώντας τη σφιχτά πάνω στην καρδιά του. Πριν βγει απο την πόρτα είδε τον Γιώργο στριμωγμένο σε μια γωνία περικυκλωμένο απο γυναίκες και ευχήθηκε να βρεί τοση αγάπη οση ειχε βρει εκείνος απο την γυναίκα της ζωής του.

Αλλη μια ιστορία εφτασε στο τέλος της. Ευχαριστώ όλους εσάς που την διαβάσατε.
Η καινούρια ιστορία λέγεται: Μετά την Καταιγίδα

Σας ευχαριστώ και σας αγαπω πολυυυυυυύ:-)