-Լե~մ, դու դասի ես...
<<Ատում եմ ուղղակի դասի գնալը, միայն նրա համար, որ էլի պիտի քունս տանի դասի ընթացքում.
8ից 5 պակաս դուրս եմ գալիս տանից, դեռ խավար է, գարուն է. Ինչպես միշտ ականջակալներով... մազերս թույլ ցորենահյուս եմ արել...Թեթև քամի է խաղում, ես ինձ ուղղակի հրաշալի եմ զգում. Ինչ կարող է լինել ավելի հաճելի, երբ մազերը և դեմքդ շոյում մեղմիկ քամին, ականջներումդ երգում է քո սիրելի երաժշտությունը, շուրջդ դատարկություն է , մարդիկ դեռ քնած են , մի քիչ մռայլ եղանակ է, փողոցները ԿԻՍԱԴԱՏԱՐԿ են ... ու այս պահին դու մոռանում ես ամեն, ամե~ն ինչ... յուրահատուկ հաճույք է~~ լսվեց ավտոբուսի ձայնը, վազելով անցնում եմ փողոցը, որ բարձրանամ ավտոբուս. Բարձրացա. Մարդաշատ է. Ոտքի վրա եմ, ինչպես ամեն առավոտ ... կես ժամ անց դպրոցում եմ: Շուրջ բոլորս մարդիկ են:
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Կիսադատարկ մի հոգի
Духовные"Երբ մարդ երազանք կամ նպատակ չի ունենում, արդյոք դա է դատարկությունը??" Պատմությունը մի տարօրինակ, "կիսադատարկ հոգիների" մասին մտքերով, աղջկա մասին է... Բարի ընթերցում..
