HMNI: Chapter 3

35 6 0
                                    

Late na ako nakauwi sa bahay, nag arcade pa kasi kami ni Barbie. Once in a blue moon lang kami mag bonding ng ganun kaya sinulit na namin. Unfortunately, my flirt sister’s still awake.

“does it seems late? Why now ka lang?” sabi niya.

“sis, does I seem that fool to not notice that its already late at night? And also, don’t be a conyo. Di bagay sayo!”

Ewan ko ba pero ang init talaga ng dugo ko sakanya kahit na may gawin siya o wala.

“is that the way na papakiusapan ako na wag kang isumbong kila mommy?” wow ha? Nanakot pa?

“oh im sorry, I’ll just knock on mom’s door so that you can tell them na ngayon lang ako umuwi.” I grinned at her. Akala niya ha. Edi mag sumbong siya! I don’t care!

Dumaretso agad ako sa room ko at nagpalit ng damit. Kahit labag sa face ko, hindi na ako nag facial wash, toner at moisturizer dahil sobrang pagod na talaga ako. I jumped into my bed then…….i fell asleep.

-

It’s already 10am when I woke up at syempre phone ko ang una kong tiningnan (kayo din naman diba? Umamin kayo!) nabigla ako nung may 47 missed calls at 105 messages akong natanggap. Never kasi akong nakatanggap ng ganitong kadaming calls at messages kahit na ganong kadami ang boylets ko. Mas nabigla ako nung all of the missed calls I received was from the same unknown number kahapon. Then meron din siyang 39 messages sakin but lahat is just blank. Ang weird. Malamang si Donald Duck este Donald Sanero to.

Damn! Akala ko ba titigilan na niya ako? Isang araw lang pala ang itatagal niya? Tsk!

[Barbie’s POV]

Akala nyo si Mags lang merong POV ha? Hahaha. Anyway, before ako mag kwento, I’ll introduce myself first kasi for sure “siya ang aking bestfriend since birth” lang ang description sakin ng gagang si Mags. Tama ako noh?

I am Jhasvie Neri Fuentabella. Sa school ang tawag sakin Jhasvie, pero nickname ko is Barbie. Ang layo diba? Mukha daw kasi akong manika since nung bata ako. I am part of the cheering squad in our university, part-time model at ang walang kasawaang bestfriend since birth ni Magi Xienne Isozaki. I known her since we’re 5, magka-partner kasi sa business ang father ko at step-dad niya. Actually, hindi ko talaga inaasahan na magiging bestfriend ko siya, kasi ang first impression ko sakanya is, maarte, mataray, suplada, walang kinakausap at kung ano ano pa pero nung naging friends kami hindi pala ako nag kamali ng basa sakanya. Hahaha! Masakit man sabihin but I’m her one and only friend and the rest are just taken for granted. Ang unique niya noh? Pero kahit ganun yun. Love na love ko yun kaya nga I wanted her to be happy for real. Kaya nga may nagawa akong something na alam kong ikaloloka niya.

[Flashback]

Nasa covered court ako nun, nagrerehearse para sa upcoming pep squad competition kasama ang ibang members ng pep squad namin.

“OMG! Nandito si Yestin!! Kyaaaaaaa!!!”

“Yestin! Papicture naman tayoooooo!!!”

“Kyaaaaaaaahhhh!!!!”

Dahi sa mga sigawan ng mga avid fan ni Yestin, napatingin kaming lahat sa may main entrance ng court.

“why is he here?” tanong ko kay Timi na friend ko dito sa pep squad.

“I don’t know” sagot niya.

Habang nag hi-hysterical sa kilig ang mga  avid fans niya, naglalakad naman siya papunta kung saan kami nag pa-practice. Then…..

“You’re Jhasvie Fuentabella, right?” sabi niya while nakatitig directly in my eyes.

Oh shit! What is happening on Earth? How did he know my name?

Hello! My Name Is...Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon