Hello! My Name Is...

HMNI: Chapter 6

[Magi’s POV]

Nakatulog ako sa sobrang pagiging iyakin ko, nagising ako ng its already passed 11am at hindi narin nakatok si mom, medyo nagugutom ako pero ayoko naman kumain dito sa bahay NILA. Since sinabi ko na kanina na maghahanap na ako ng titirahan ko.

I get my phone. May mga calls at messages si mom and even si Tito Ferd sakin. Hindi ko binuksan kahit isa sa text nila. Susuko din naman sila soon. Tinawagan ko si Barbs at mabilis niya naman sinagot ang tawag ko. Sinabi ko sakanya yung mga nangyari kanina and as what I expect, pinagalitan niya ako. Sinabi ko rin sakanya na maghahanap na ako ng condo to move in. sabi niya may ino-offer sakanya yung friend niya na condo, medyo malapit daw yun sa school nila and it means na malapit din yun sa school ko. Magkikita kami ni Barbs mamayang 2pm para tingnan yung condo.

Inayos ko na mga gamit ko para makalipat na ako agad as soon as makakita na ako ng condo. Yung mga dadalhin ko lang na mga gamit ay yung hindi galling kila Tito Ferd, ayoko kasing mag karon ng utang na loob sakanila. In short, yung mga things lang from my boys yung dadalhin ko.

I take a shower and get ready myself para sa meet up namin ni Barbs.

Later on, I receive a call from Yestin Miatari. But I ignore it. Bakit? Sino ba siya para sagutin ko agad ang tawag? Di porket mukhang tao siya eh may special treatment na siya sakin, lalaki parin siya no! at pare-pareho lang lahat ng mga boys. Pare-pareho lang dapat na PINAGKAKAKITAAN ng mga babae. AYOS BA GIRLS? ;)

-

It is now, 1:30pm paalis na ako ng bahay dala-dala yung 4 na maleta at 2 bagpacks ko. Actually, I’m planning to ride on a taxi nalang kasi nga diba yung mga things lang na hindi bigay nila mom at Tito Ferd ang dadalhin ko? Medyo kinakabahan ako kasi for sure nasa sala sila Mom. I don’t know what to say pag tinanong nila kung saan ako pupunta. But no matter what, aalis ako!

Dahan dahan kong binuksan yung pintuan ko, sumilip ng konti. I look to the left and to the right. Nung nakita kong walang tao sa hall way, I slowly get my bags out of my room.

Grabe ang hirap naman nito! Para akong mag-babakasyon for a lifetime eh.

Nung nakalabas na lahat ng bags ko, ILTHLATTR (I look to the left and to the right) ulit. Then sumilip muna ako sa baba. Wala paring tao, even yung mga maids, wala din.

Nakapag tataka naman…bakit wala lahat yung tao?

Binaba ko isa-isa yung mga bags ko. Infairness ha! Nakakapagod umakyat at bumaba habang may dalang mabibigat na bags. Pero okay lang exercise din to. Para lalo akong sumexy. At mas lalong mag-kandarapa ang mga boys sakin. HAHAHAHA!

Nung nasa baba na lahat ng gamit ko, tiningnan ko phone ko. Baka kasi naghihintay na sakin si barbs eh naka-silentmode phone ko.

Nabigla ako kasi 100+ calls na si Yestin. And he’s still calling me. Pero dedma ulit! Chix eh. Ganyan dapat tayong mga matitinong girls. Dapat we shouldn’t make the boys feel that we’re easy to get in touch with.

Nasa labas gate na ako ngayon pati lahat ng gamit ko. Nakapagtataka kasi pati yung guard NILA wala din! Sinadya ba talaga nila akong iwan? Ang weird naman!

I was lucky na walang tao ngayon sa bahay at napadali yung paglabas ko. Mukhang sa paghihintay nalang ng taxi ako hindi sinuwerte. Darn it!

I get my phone at natawag ulit si Yestin.

“Ano ba tong lalaking to! Ang kulit! Hindi pa ba nalolow bat ang phone niya?”

“Hindi pa”

Napatingin ako sa right side ko. And I was shocked to see him.

“Why are you here?”

“Because you’re not answering my calls.”