Hande'nin ağzından ;
Güzel bir uykunun ardından sanırım güzel bir kahvaltı iyi gelicek diye içimden geçirirken mesaj sesiyle irkildim. Mesaj Tolga dandi.
"Hande 1 saat sonra falan seni almaya gelirim beraber gideriz diye düşündüm uygun mu sanada"
Bir an küçük bir çığlık attım 1 saat mi ? Ben daha sonra gideriz diye düşünüyordum. Hemen duş almalıydım.
Aceleyle duş aldıktan sonra üzerime bir elbise giyip hafif makyaj yapmıştım. Tam o sırada kapı çaldı. Zamanlama harikaydı fakat ben kahvaltimi yapamamistim. Kahvaltısız evden çıktığım pek görülmüş bir şey değildi. Bunu herkes bilirdi. Kapının bir daha çalmasıyla düşüncelerimden sıyrılıp Tolga ya kapıyı açmaya gittim.
Hande: Hosgeldin Tolga.
Tolga: Hosbuldum bakalim hadi hazirsan çıkalım.
Hande: Ya Tolga ben kahvaltı etmedim beni biliyorsun.
Tolga:Anlaşılan ben içeri geçiyorum.
Hande: Canım Maviş ya hadi gel sende kahvaltı et.
Tolga: Edelim bakalım.
Birlikte masaya oturduk. Bir süre bir sesizlik oldu. Bu sessizliği bozan tabiki ben oldum.
Hande: Görmeyeli baya suskun olmuşuz.
Tolga: Öyle mi Hande Hanım. Sizde görmeyeli güzelleşmişşiniz.
Hande: Ohh iltifata bayılırım Maviş teşekkür ederim.
Tolga: Bilmez miyim Handecim rica ederim . He anlat bakalım işler nasıl gidiyor?
Hande: Iyi gidiyor işte yeni dizinin çekimleri başladı. Ama biliyor musun hepimizin beraber olduğu günleri özledim. Gözlerim hep sizi arıyor. Keşke eski gunlerimize geri dönebilsek.
Ilk kez ben işime o kadar bağlanmıştım. Bu sefer öyle olmadı gibi bir şeyler daha farklı.
Tolga: Birileri dertlenmiş.
Hande: Dertlenmek değil Tolga sadece özledim sette geçen günleri özledim. Burcuyla eglenmelerimizi özledim. Sen beni boşver senden naber?
Tolga: Bende pek bişi yol vallah öyle dolaniyorum ortalikta işte. Kahvaltimiz bittiğine göre kalkalım mı?
Hande: Tamam çantamı alıp geliyorum.
Tolgayla eve gittiğimizde kapının önünde bir kadın bekliyordu. Küçük kızın annesiymis.
Kadın: Merhaba bizi kırmayıp geldiğiniz için teşekkür ederim. Kızımın durumu biraz ağır ve ona ne istersin dedigimizde sizi görmek isteğini söyledi.Kızım sizi şaşırtıcı şekilde çok seviyor.
Kadın gözyaşlarını tutamayip ağlamaya başladı.
Tolga ' nın ağzından;
Handenin yumuşak kalbi yine devreye girmişti. Kadına sarıldı ve o da ağlamaya başladı. Sanırım bu onun en sevdiğim huyuydu. Başkalarının acısını kendi acısı gibi benimsiyordu ve sarmaya çalışıyordu. Bir melek gibiydi.
Hande: Merak etmeyin iyilesicek o herkes elinden geleni yapıcak.
Kadın: Doktorlar hiç umut olmadığını söyledi.
Tolga : Umut her zaman vardır.
Hande bir an ağlamaklı gözleriyle bana döndü ve gülümsedi. Sanırım onunda aklına o sahne gelmişti.
Kadın: Sizden bir ricam var kızım eğer Zeynep size sevgili olup olmadığınızı sorarsa ona sevgili olduğunuzu söyler misiniz lütfen o bunu cok istiyor ve buna inanmis üzülmesini istemiyorum.
Hande dönüp bana baktı. Bende bir cevap vermem gerektiğini düşündüm.
Tolga: Tabiki yaparız. Yani zor olmasa gerek kaç ay Hande ile sevgili rollerini oynadık. Benimle sevgili olur musunuz Hande Hanım?
Hande: Tabiki Tolga bey.
Kadın: Çok teşekkür ederim. Benim Zeynebin ilaçlarını almak için eczaneye gitmem gerek teyzesi içeride sizi bekliyorlar. Tekrardan çok teşekkür ederim. Onu nasıl mutlu ettiğinizi bilemezsiniz.
Hande: Rica ederiz.
Handeyle aylar sonra tekradan sevgili rolü oynamak eğlenceli olucak gibi geliyordu. Bakalım bizi neler bekliyor.
Arkadaşlar okuyan herkese teşekkür ederim. Yorum yaparsanız çok sevinirim. İlk hikayem olduğundan biraz acemice yazıyorum. Yorum yapip yonlendirenlere simdiden çok teşekkür ederim.
