Handenin ağzından;
2 günlük tatilin ardından bugün setim vardı. Sabah erkenden uyanıp sete gittim. Bugün bölüm çekilecekti. Öğlene kadar çalıştık öğle molası gelmişti. Hep beraber yemeğe oturduk.
Burak: Hande neyin var çok düşünceli duruyorsun? Zaten bugün baya mutsuzdun.
Hande : Önemli bir şey degil. Yorgunum biraz.
Burak: Sende bir şeyler var ama sen bilirsin anlatma bakalım.
Öğleden sonra çekilmesi gereken tek sahne kalmıştı. Burakla benim sahnemdi. Sahnede Burakla birbirimize aşık aşık bakmamız gerekiyordu. Yerlerimizi aldık.
Kayıt bir, iki , üç...
Ben Burağa gözlerimi dikip bakmaya başladım. Olabildiğince etkileyici baktığımi düşünüyordum. Ta ki o sese kadar.
Yönetmen: Kestik!! Hande bu sahne önemli asker arkadaşın gibi bakmasana çocuğa sizin birbirinizden etkilenmiş şekilde bakmanız gerekli.
Hande: Pardon yönetmenim tekrar denesek.
Kayıt bir, iki, üç...
Kendime gelip dikkatimi topladım. Kestik sesini duyunca olduğunu düşünüp eve gidecegini zannediyordum.
Yönetmen: Hande olmuyor. 10 dk mola veriyoruz. Bu sahne son sahnemiz bu sahne bitmeden dagilamassiniz. Hande kendini toplayıp hemen geri gel. 10 dk var.
Of ya of!!! Çok utanmistim. Daha önce başıma böyle bir şey gelmisti ilk dizimde ama sonra bir daha olmamıştı. Şimdi tekrar olması garipti. Sanırım ben nedenini biliyordum. Sorun Tolgaydı. Kafam bugün çok dağınıktı. Ve nedeni Tolgaydı. Of bu çocuk bana ne yapmıştı böyle. Bana neden öyle güzel bakiyordu. En kötüsüde ben neden bu kadar çok etkilenmistim. Yönetmenin mola bitti deyişiyle düşüncelerimden sıyrılıp burağin yanina gittim.
Burak: Sakin ol Hande. Daha önce yapmadığın şey değil. Inanirsan yaparsan.
Kayıt bir, iki, üç...
Gözlerimi Burağa diktim yeniden. Ve bir an burak kayboldu. Onun yerine Tolga belirdi gözümün önünde. Ve o mavi gözleriyle bakmaya başladı bana. Ve bende ona. O kadar güzel bakiyordu ki bana gözlerim içinde kayboluyordu.
Yönetmen: Kestik !! Hande harikaydın beklediğimize kat kat deydi. Dagilabilirsiniz arkadaşlar.
Ne yani hayal miydi? Inanmiyorum. Ben Tolga yı hayal ederek mi yapmıştım. Nasıl ama o çok gerçekti. Düşüncelerim arasında araba gelmişti. Arabaya binip evin yolunu tuttuk. Şoför geldik demese geldiğimi farkedecek halde değildim.
Eve gelip yatağa uzandım. Uyumak şu anda en ihtiyacım olan şeydi. Ve dusunemeyecek kadar yorgundum. Ve ne kadar dusunsem düşüncelerim hep aynı noktada toplanıyordu. "AŞK" Sanırım karşılıksız bir AŞK...
Arkadaşlar yorumlarınıza çok ihtiyacim var. Okuyan kisilere teşekkür ederim. Geç kaldığımı farkındayım. Çok özür dilerim.
