Chapter 22: impossible...
Wayne's POV:
*sigh* tanga!!
Napakalaki kong tanga, why did i let go of her? Kung kelan alam ko ng mahal na niya ako.
"Wayne, alam ko, sobrang nasaktan kita dati, and sobrang nag-sosorry ako doon, and yung kanina, lahat ng sinabi ko...Hindi totoo, i miss you, sobra, gusto kitang makita ng sobra sobra..."
"go on..." i said grinning.
Ngumite ako kahit alam kong masasaktan lang ako sa sasabihin niya, kasi alam ko naman simula't sapul, kapatid lang ang turing niya sakin.
"Wayne alam ko, dapat dati ko pa to sinabi...
...i love you."
she...loves me?
No!! I have to do this, masasaktan ko lang siya.
Nagsinungaling ako, i love her, sobra at hindi na yun magbabago.
---
sinundan ko siya, and bad thing is naglasing pa siya, thank god alam kong safe siya kasi, kilala naman siya dito.
Kausap niya yung bartender, he's familiar, i think i've seen him before.
"so you like me??"
she's drunk lalapit na sana ako, pero inulit niya yung tanong niya.
"do you like me?"
"o-oo naman!!"
"if then, kiss me."
fck i have to-- she passed out.
"gusto kita, mali pala mahal kita, and i'm willing to help you, get out of the sadness you feel."
lumingon yung lalaki sakin, si Max!!
"Wayne, pinakawalan mo siya, kaya kahit anong gawin mo, i'll never give her back to you, unless she'll tell me to."
"psh, she loves me, and i know she will beg for me to come back to her."
"at gagawin ko ang lahat para hindi niya yun gawin."
and then he left, carrying Bia in his arms.
Fck, babalik naman siya diba, she loves me, and alam kong magmamakaawa pa siya sakin, kung hindi man niya yun gawin i'll tell her that what i said is not true, and we'll both be happy.
Magiging masaya naman ako diba, kapag inamin ko sa kanya, wala naman akong pag-sisisihan dahil sa ginawa ko diba?
![](https://img.wattpad.com/cover/593119-288-k213187.jpg)
BINABASA MO ANG
Shoot Them Alike [UNDER MAJOR EDITING]
Fiksi Remajaa cliche story na about sa girl na torn between TWINS xDD ... just read the prologue please *u*