Bir Potter Masalı

Bir Potter Masalı-6

Zaman akarken, 7. senelerine alışmaları çok uzun sürmemişti. Aslında bu sene yapacakları hiçbir şey onları yeteri kadar tatmin etmiyor gibiydi, Slytherin'in bir kısmı da mezun olunca, geriye kimse kalmamış gibiydi. Sene başındaki kavgadan sonra üç beş James-Snape kavgası dışında bir şey olmamıştı. 

"Yaşlandık sanırım." dedi James. "Baksanıza, sakin bir hayatı tercih ediyor gibiyiz."

"Sakin bir hayatı tercih etsek bile yaşayabilmemiz için kıyametin kopması gerek, Çatalak." dedi Remus sakince. Peter güldü. 

"Bence bu Nirvana." dedi Sirius. "Zirve, zirveye ulaşınca daha yüksek bir hedefimiz kalmadı, amacımızı tamamladık yani. Yapacak hiçbir şey bulamadığımızda başarmış olacağız,demiştik, hatırlasanıza!" O böyle heyecanlı heyecanlı anlatınca diğerleri de gülmüştü. 

Ortak salonun bir köşesindeydiler. Gece karanlığını iyice çökmüştü, dışarıda yağmur yağıyordu. Ortak salonda birinci sınıflar dehşete düşmüş bir biçimde, 6. sınıfların Biçim Değiştirme ödevlerini izliyorlardı. 

"Şunlara bak," dedi James sırıtarak. "Çok sevimliler." 

"Sevimli olan kimmiş Potter?" diye sordu Lily yanlarından geçerken, diğer dördü yerdeki minderlerde oturuyorlardı. James istifini bozmadı, serçe parmağını kaldırarak 6. sınıfların yanındaki 1. sınıfları gösterdiğinde Lily de güldü. "Çocukları sevdiğini bilmiyordum."

"Sevmiyorum zaten, nereden çıkardın bunu?" dedi James umursamazca, Mary ve Lily yanlarına oturdular. 

"Yalan söylediğin belli oluyor," dedi Mary. 

"Sadece onlardan birinin kardeşim olmasını dilerdim, o kadar." dedi James ciddi bir biçimde. Gözlerini halıda gezdirdi. Böyle dilekleri olduğunun başkalarınca bilinmesi, özellikle Lily tarafından bilinmesi o kadar da cazip değildi. Diğer üçü bunu bilirlerdi ama sesli bir şekilde söylemek de farklıydı. 

"Ah," dedi Sirius histerikçe. "Benim neyimi beğenmedin!" 

James güldü. "Öyle değil," dedi. "Bahsettiğim... yani benim küçük kardeşim gibi. Sen- siz elbette farklısınız ama kardeşin olmasını dilerdim dedim sadece." 

"Tabi, belki o zaman bu kadar ilgi meraklısı olmazdın." dedi Lily alaya vurarak. Sonra ciddileşti. "Gerçekten böyle bir şey isteyeceğini düşünmezdim."

"Yalnız olarak büyümek zor bir şey," dedi James. "Ya da bir gün tamamen yalnız kalacağını bilmek de güzel değil." 

Aslında hepsinin kendine göre eksikleri vardı. James'in ailesi çoğu zaman üç kişiden ibaret olmuştu, büyük bir ailesi hiçbir zaman olmamıştı. Sirius ise, ailenin kan bağıyla alakalı olmadığını zor yoldan da olsa öğrenmişti. Kocaman, köklü ve asalet dolu bir ailede büyümüştü ama bu, iyi bir aileyi getirmezdi. Ona göre aile, yanında duranlardı. Lily, ailesine bağlı olmasına rağmen gerçek ailenin seni anlatan insanlardan oluşması gerektiğine inanıyordu. Kız kardeşi kesinlikle onu anlıyormuş gibi davranmıyordu, annesi ve babasıysa her şey normalmiş gibi davranmaya çalışırken yaptıkları rolleri belli ediyorlardı. Lily, ailesinin gurur kaynağı olabilirdi ama onlarla ortak noktaları o kadar azdı ki. Onlardan farklı bir dünyaya sahipti. Bambaşka bir dünyaya, büyüyle dolu ve Mugglelardan sonsuza kadar saklanması hedeflenen bir dünyaya. Remus, 5 yaşına kadar sıradan bir çocuk olarak büyümüştü, ailesi çok zengin değildi ama mutlu olmalarına yetecek kadar iyi bir hayatları vardı, sonrasındaysa hayatları değişmişti, babası ona her baktığında acı duyuyordu. Ailesi sürekli olarak onun için endişeleniyordu. Ailesindeki huzur gitmişti. Peter ise, diğerlerinin aksine gayet normal bir ailede, normal bir çocuk olarak doğmuştu ama belki de sorunu sorunlarıyla göz önünde olamamaktı. Sıradan bir büyücüydü. Sadece arkadaşları sıradışıydı.