Yeni bir aile, belki bu acımı dindirebilirdi. Sadece umutsuz ve çaresizdim. Evimin her köşesinde bir anım vardı. Nasıl terk edeceğimi bilmiyordum. Belki bu yeni ailem, bana yardımcı olacaklardı. Belki bana unutturabilirlerdi.
Her şey bir anda olup bitivermişti. Annemin ve babamin kaza yapması, hastanede can vermeleri. Bazen kendi kendime, 'keşke o arabanın içinde bende olsaydım.' Diyordum. Bu yeni aileyle daha tanışmamıştım. Daha onları gömemiştim bile. Belki iyilerdi, belki kötülerdi.
Zaman her şeyi gösterirdi. Görecektik yeni ailemi. Ya üvey bir kardeşim olursa. Bunu istemiyordum. Çünkü, her zaman üvey kardeşler kötü oluyordu. Ya da, üvey anne baba.
Bilmiyordum ki, 'o arabanın içinde iyiki yokmuşum' diye cümle kurmamı. Kırk yıl oturup düşünsem aklıma gelmezdi bu cümle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üvey Abim
Novela JuvenilAilesini trafik kazasında kaybeden Güneş, yeni bir hayata gözlerini açıyor. Yeni bir aile, yeni bir anne, yeni bir baba, yeni bir abi... Her şeye yeni bir sayfa açıyordu... Demir ve Güneş'in macerası daha yeni başlıyordu. Nefretle başlayan bu aşk, i...
