Üvey Abim

- 5 -

Multimedya ; selin.

"Mert?" Dedim şaşkınlıkla. Mert, benim en yakın arkadaşımdı. Yani küçüklük arkadaşı. Ortaokulda yollarımız ayrılmıştı. Ve bir daha da onu hiç görmemiştim.

"Beni hatırladın mı?" Dedi. Cidden hiç değişmemişti. Hala saftı.

"Adını söylediğime göre, ayrıca hiç değişmemişsin sen ya. Aynı saçlar, aynı yüz." Dedim gükümseyerek.

"Bi sarıl lan o zaman." Dedi gülerek. Kollarımı boynuna dolayarak sıkıca sarıldım.

"O kadar da demedim." Dedi ve geri çekildim. Her an öldürebilirdim onu.

Sonra ayak üstü durmayıp, bizim sınıfa çıktık. Yanıma oturdu.

"Ee sen bu okulda mı okuyorsun?" Dedim.

"E yani." Dedi oda.

"Beni nasıl gördün?" Dedim.

"Saćlarından tanıdım en çok." Dedi.

Sonra o sorusunu sordu.

"Ee, necmi amcam ve nuriye yengem nasıl?" Dediğinde birden suratım asıldı.

"Mert onlar, vefat etti." Dedim yere bakarken.

"Ne?!" Dedi. Biraz bağırmıştı.

"Trafik kazası işte." Dedim.

Bana sarıldı. "Üzülme." Dedi.

O sırada demir içeri girdi. Hemen mertten ayrıldım. Beni mertle sarılırken görmemesini umuyordum.

Demir sinirli bir şekilde bizim sıraya doğru geldi. Mertin baş ucunda bitiverdi hemen.

"Hadi uza kardeşim." Dedi demir.

"Mert gitsen iyi olacak." Diyerek merti kaldırmaya çalıştım. Oda en az demir kadar sinirliydi.

"Daha zil çalmadı ama oturabilirim." Dedi mert.

"Ama şu anda benim sıramda oturuyorsun." Dedi demir bu sefer.

"Demir tamam, bi dur ya. Mert sen de kalk bi de aşağıya inelim orda konuşuruz." Dedim telaşla.

"Hayır güneş gitmiyorsun. Buda ne halt ediyorsa tek başına gitsin aşağıya." Dedi demir emir verircesine.

Tam ben kendimi savunacakken mert konuştu. "Sanane bi kere kardeşim. Alt üstü bi sıra arkadaşısınız. Sanane gider gitmez sana mı sorcak kız?" Dedi mert ayağa kalkarak. Ve her konuştuklarında bir adım atıyorlardı birbirlerine.

"Bu seni ilgilendirmez. Hadi uza burdan bakim." Dedi demir.

"Ya yetrr artık ya! Burda beni düşünen yok mu hiç? Demir sen sadece üvey abimsin. Bana karışamassın anladın mı? Mert sen de artık sınıfına gitsen iyi olacak." Dedim.

Merti zorla sınıftan çıkardıktan sonra yerime oturdum.

"Üvey abin bile olsam ben yinede senin abinim. Onun yanında seni görmek istemiyorum. Hatta artık onla olan iluşkini kesiceksin." Dedi emirle.

"Ya sen nd ara böyle abi havalarına girdin? Bana karışma diyorum. Ben sana yok o kızla takılma bu kızla takılms diyor muyum?" Dedim ona dönerek.

"Güneş onla görüsmeyeceksin bitti!" Dedi ve sınıftam büyük adımlarla çıktı.

Ben ona karışmıyordum bir kere oda bana karışmayacaktı. İnadıan merti aramaya başladım. Sınıftan çıkarken tam karşımda buldum onu.

"Gezelim mi biraz?" Dedim onun konuşmasına izin vermeyerek. O konuyu açacağını biliyordum.

"Olur." Dedi ve bahçeye doğru çıktık.