Üvey Abim

-7-

multimedya ; en sevdiğim şarkı. İsterseniz bölümü onu dinleyerek okuyun.

Dadluş okumalarr.. 😙😙

demir'den...

Yatakta bir oraya bir buraya döndükten sonra ayağa kalktım. Güneş hazırdır belki deyip odasına doğru ilerledim. Ona güzel sürprizlerim vardı.

Odasına kapıyı çalmadan girerek etrafa baktım. Hala uyuyordu.

Saatin kaç olduğunu bilmiyordum. Tahminen 9 falan olmalıydı.

Güneşin yatağının baş ucuna oturdum. O kadar güzel uyuyordu ki, insan uyandırmaya kıyamıyordu. Ona zarar veremiyordu, acıyamıyordu. Ne suçu vardı ki böyle masum bir kızın. Ailesini kaybetmesi kötüydü evet. Ona başta kötü davrandım, kardeşime benzediği için. Aslında o benim kaderimdi. Kardeşimin yüzünü unutmamıştım ama yinede kardeşimin yüzünü tekrar tadabilmiş gibiydim. Ona baktıkça gözlerim ışıldıyordu.

Ben aşık mı olmuştum yoksa?

Yanına yatıp onu izlemeye başladım. Yüzü gayet güzeldi. Makyaj yapmamasına rağmen. Onu şimdiden tanıyordum. Erken olmasına rağmen. Utangaç, iyi, masum, üşengeç biriydi.

"Sen napıyorsun burda?"

Hemen yattığım yerden kalkarak, "şey, seni uyandırcaktım." Diye yalan attım.

Bana uzunca baktı.

"Hı, tamam. Neden?" Dedi uykulu sesiyle.

"Sürpriz. Hadi sen hazırlan. Kalk." Dedim.

"Hıhı." Dedi kafasını yastığa gömerken.

Uyanmayacaktı belliydi.

Ona yaklaşıp, gıdıkladım. "Ya demir! Git burdan!" Diye bağırdı.

Kulağımı kapatarka ıslık çaldım. "Sende de ses varmış ha." Dedim.

Gülümsedi.

"Son çok bon gelorom." Dedi boğuk sesiyle.

Güldüm.

"Tomom gonoş." Diyerek onu taklit ettim.

O sırada pijaması gözüme takıldı. Ayıcıklıydı.

"Pijaman çok güzelmiş. Nerden aldın?" Diye sordum. Bir anda kafama yastık geldi.

"Sanane be salak! Benim pijamamla dalga geçemessin!" Diye bağırdı.

Kendimi yastıklardan kuratararak zar zor dışarı çıktım.

Güneş'ten...

Demire attığım yastıkları yerden alarak geri yatağa fırlattım. Dolabımdan çantamı çıkartarak yanıma bi kaç kıyafet aldım. Şarj makinemi, tarağımı, tokamı, bi kaç makyaj malzemesi falan aldım. Daha sonra üstüme kot şort ve yine tişort giydim. Bu kombini seviyordum.

Çantamı ve telefonumu alarak aşağıya indim. "Kızların hazırlanması 1 saat falan sürer diyorlardı. Ama sana bakılırsa..."

"Daha 5 dk bile olmadı canım." Diyerek evden çıktım. Ona ukalaca bakmayıda unutmamıştım. Peşimden gülerek geldiğinde arkamı dönüp ona baktım. "Sen herşeye güler misin böyle?" Diye sordum.

"Galiba, evet."diye cevap verdikten sonra yine sırıttı.

Garip bi ses çıkardıktan sonra arabanın kilidini açması için ona kaş göz yaptım. Oda bana kaş göz yaptı. Bende ona yaptım. O bidaha yapıcakken sinirle ayağımı yere vurdum.

"Ne kadar aptalsın ya! Arabanın kilidini aç diyorum." Dedim.

Bana uzun süre baktıktan sonra kilidi nihayet açtı. Arabaya binip çantamı arka koltuğa attım. Telefonumun kuş sesi öttüğünde hemen baktım, e haliyle meraklılık.