Uzun bir aradan sonra yb geldi iyi okumalar!! Birde uyarı hamilelik hakkında hiçbir şey bilmiyorum yanlışlarimi görmemezlikten gelin.
İyi okumalar!!
Gece saat ikiyi bulurken çoktan mutfağın yolunu bulmuştum yine. Açtım ve her şeyi yiyebilecek kapasiteye sahiptim. Hepsinden önemlisi ben bir hamileydim.
Karnımı tutarak buzdolabında bulduğum sarmaları ve baklavayı aldım. Tanrım ikisi beraber ne kadar da güzel gider. Yanınada biraz turşu aldığımda sevinçten zıpladım ve masaya oturup yemeye başladım.
-Esin gömleği-
Kuzey mutfağa girdiğinda ağzı açık bana bakakaldı. Gülümseyip elimdeki sarmayı ağzına soktum.
-Esin tatlım napıyorsun?
Omuz silkip yemeye devam ettim.
-Yemek yiyorum birtanem.
-Bir saat önce yemiştin diye hatırlıyorum.
Ağzıma tam turşuyu atarken gözlerim doldu. Ne yani ben çok mu yiyorum? Çok mu şişko oldum? Artık Kuzey beni beğenmeyecek mi? Beni başka kadınlarla mı aldatacak? Beni bebeğimle ortada mı bırakacak?
Düşündükçe göz yaşlarım artmaya başladı. Ben artık çok mu çirkinim?
-Sen benim lokmalarımı mı sayıyorsun Kuzey?!
Kuzey gözlerini kocaman açarak yanıma geldi ve elleriyle yüzümü avuçlarının içine aldı.
-Hayır hayır. Esin yanlış anladın.
Onu dinlemeyip ellerini ittim. İştahım kaçmıştı zaten. Ağlayarak odama gittim. Kendimi yatağa attığımda ellerimle karnımı ovdum ve kendi kendime konuşmaya başladım.
-Senin baban çok kötü biri bebeğim. Bana şişko dedi.
Ağlayarak konuşurken bir yandan da bebeğimi karnımda seviyordum.
-Sen doğduğunda sana her şey yedircem baban gibi karışmayacağım.
Kuzey gülerek içeri girdiğinde yüzüne bakmadım. Ona kızgındım.
-Aşkım?
Arkadan bana sarılınca onu ittim.
-Seni ne kadar sevdiğimi biliyorsun değil mi?
Biliyordum.
-Artık bilmiyorum.
Kuzey oflayıp kafasını yastığa vurdu.
-Dilim tutulsaydı da sana laf atmasaydım ya.
Onu dinlemeden ayağa kalktım ve yastıkla pikeyi alıp ona bakmamaya çalıştıp.
Elimdekileri alıp odadan çıkacakken Kuzey durdurdu.
-Nereye Esin?
-Beni sevmeyen birinin yanında duramam.
Abartmıyordum. Sadece duygularım o kadar hassastı ki şu an ondan nefret edecek seviyedeydim ve bunu ben hiç istemiyordum.
-Tamam Esin tamam sen dur burda yat ben içeri giderim.
Elimdekileri alıp odadan çıktığında daha fazla ağlamaya başladım. Gitmesini istemiyordum. Benim yanımda kalmasını istiyordum.
Tekrar yatağıma dönüp yanımdaki komidinden çikolatayı aldım ve yemeye devam ettim. Şimdi Kuzey burada olsaydı bunada laf ederdi.
Sinirlerim bedenime toplanırken az önceki halimden eser yoktu. Kendi kendime biraz daha ağladıktan sonra saate baktım. Gece 3'ü geçiyordu.
Ayağa kalkıp salona girdim. Kuzey koltukta kıvrılmış ve büzülmüş haliyle yarın her yerinin tutulacağının singallerini veriyordu. Bu halini görünce biraz daha ağlamaya başladım.
