Συμμαθητές

Πανηγυρισμοι και Ζηλεια

Το Σάββατο έφτασε. Οι ώρες περνούσαν βασανιστικά αργά με εμένα να εχω ανυπομονησία. Τελικά πήγαμε στο γήπεδο με τη μηχανή του Φοίβου (Ναι έχει και μηχανή!). Στην αρχή φοβόμουν λιγο, αλλα μετά το ξεπέρασα. Παρολ' αυτά, είχα γαντζωθεί απο εκείνον. Στις κερκίδες υπήρχε αρκετός κόσμος και απο τις δυο πλευρές. Ο Φοιβος, ενώ έκανε προθέρμανση, μια τον γλυκοκοιτουσε. Έβγαλα κυριολεκτικά καπνούς οταν τον ειδα να της μιλάει. Δεν έφυγα ομως. Το παιχνίδι αρχισε. Ενώ παρακολουθούσα το παιχνίδι, ενας νεαρός στην ηλικία μου, κάθισε στη διπλανή θέση.
?: Ποιους υποστηρίζεις; Εγω τους κόκκινους.
Ις: Τους αλλους. Ισιδώρα
?: Μιλτος, χάρηκα.
Ις: και εγω.
Μιλτος: Θες μετά απο τον αγώνα να πάμε καπου μαζι;
Ις: Θα το ηθελα, αλλα...
Τοτε μου ήρθε στο μυαλό αυτή η κοπέλα.
Ις: Θα ρθω, θα ρθω.
Μι: Οκ.
Τελικά κέρδισαν οι δικοί μας. Αφου τελείωσε το μας, ο Φοιβος πήδηξε πάνω απο τα κάγκελα και βρέθηκε στις κερκίδες. Τον ειδα να εκνευρίζεται λιγο οταν με ειδε με τον Μιλτο.
Φ: Μπα, έχουμε και παρεούλα βλεπω;
Ις: Ναι! Εσένα τι σε νοιάζει;
Φ: Τίποτα. Θες να το γιορτάσουμε σε καμία καφετέρια.
Ις: Εχω κανονίσει με τον Μιλτο
Έδειξα τον Μιλτο.
Φ: Αληθεια τωρα; Με αυτον; Και προτιμάς την παρέα του απο τη δίκη μου;
Μι: Ειστε μαζι;
Ις: Οχι! Απλώς φίλοι!
Φ: Σε ενδιαφέρει να μάθεις για να της την πέσεις;
Μι: Οχι ρε φίλε! Ισιδώρα φεύγουμε;
Φ: Φοβάσαι να με αντιμετωπίσεις;
Ο Μιλτος του έριξε μπουνιά. Εγω τον απομάκρυνα να μην το χοντρινει κι' άλλο.
Φ: Δε τελειώσαμε εμείς οι δυο Μιλτακο.
Ο Φοιβος έμεινε πισω και εγω έφυγα με τον Μιλτο. Πήγαμε σε μια καφετέρια.
Ις: Σορρυ για τη συμπεριφορά του φίλου μου. Απλώς ειναι λιγο οξύθυμος.
Μι: Σίγουρα δε συμβαίνει κατι μεταξύ σας; Ή έστω παλιότερα να γίνουν κατι;
Ις: Τίποτα απολύτως σου λέω!
Μι: Ωραια... Να Ισιδώρα... Μου αρέσεις πολυ.
Ις: ......
Δε μπορούσα να μιλήσω. Ξαφνικά, ειδα τον Φοίβο να μας παρακολουθεί. Άρπαξα και φίλησα τον Μιλτο, ενώ εκείνος έδειχνε εξαγριωμένος. Χτυπούσε δυνατά το τραπέζι που ηταν έξω με το χέρι του.
Μι: Τι ηταν αυτο;
Ις: Η απάντηση μου στην ερώτηση άμα μου αρέσεις.
Φυσικά ένιωθα λιγο άβολα οταν το έλεγα, μιας και δεν ίσχυε. Ωραίος ειναι, αλλα σαν τον Φοίβο κανένας! Με αγκάλιασε. η πόρτα του μαγαζιού άνοιξε και μπήκε εκείνος.
Φ: Βρε, βρε, βρε τα πουλάκια μου. Τα φτιάξατε;
Μι: Ναι και να μη σε ενδιαφέρει τι κάνουμε.
Φ: Δε με ενδιαφέρει τι κανεις εσυ, αλλα η Ισιδώρα. Ξες, είμαι το αγόρι της.
Έμεινα αποστωμομενη να τον κοιτάω.
Μι: Ισιδώρα, τι λέει;
Ις: Ξέρω εγω;
Μι: Μου είπες ότι δε συνέβαινε τίποτα μεταξύ σας! Τζάμπα κόπος.
Ις: Μα δεν... Φοίβο εξήγησε του ότι εκανες πλάκα.
Μι: Ασ' το Ισιδώρα. Παίζεις και με του δυο μας.
Έφυγε
Φ: Δε νιώθεις καλύτερα τωρα;
Ις: Πας καλα; Πρώτα του λες όλα αυτά και μετά με ρωτάς αν νιώθω καλα; Άι στο διάολο.
Φ: Ηθελα να σε προφυλάξω. Ο τύπος ειναι περίεργος.
Ις: Οτι θέλει ας ειναι. Κατέστρεψες τη πρωτη μου σχέση με αυτον τον ηλιθιο τροπο.
Όλο αυτά τα έλεγα για να καταλάβω τι νιώθει.
Φ: Ζήλεψα, οκ;
Ις: Τι;
Φ: Ζήλεψα γαμωτο! Δεν αντέχω να σε βλεπω να φιλιέσε με τον οποιοδήποτε. Εκείνος σε ήθελε μόνο για την διασκέδαση. Δε σου ταιριάζουν τέτοιοι τύποι εσένα. Αλλα τωρα που τα άκουσες αυτά, θες να είσαι μαζι μου ετσι;
Ις: Δε ξέρω.
Φ: Μα τι λες;
Ις: Παίζεις με όλες Φοίβο. Σε ξέρω απο το γυμνάσιο. Δε ένιωσες ποτέ τίποτα για καμία απο αυτές. Θα νιώσεις για μένα; Είσαι απλά εγωιστής!