Kaderine Mahkum

*bölüm bir*

Befranın azından...

Bi kaç gün sonra düğünümüz vardı. en küçük abim bu hafta evleniyordu yengem Didem her ne kadar adetlerimize yabancı olsada çok güzel bir kızdı ...abim istanbulda üniversitede okurken didem yengemi görmüş,aşık olmuştu onu ailesinden istemiş ama ailesi kızı vermek istemeyince onu kaçırmıştı.

Abimin düğününden iki ay sonra benim nişanım olacaktı,ondan iki ay sonrysa düğünüm. severekmi evleneceksin diye sorarsanız hayır ama evleneceğim çocuk çok iyi kalpli biriydi .

Biraz vakit geçtikten sonra Yengemele biraz sohbet etmek için yanına gittim...kapıyı çalmadan içeri girdim birde ne göreyim yengem yatağında oturmuş hıçkıra hıçkıra ağlıyor.

"Yengem ne oldu sana neden ağlıyorsun?"

"Birşeyim yok befra "

"Yenge ne oldu yoksa abim mi birşey söyledi?"cevap vermedi .Lütfen söyle yenge."

"Abim befra abim...Eğer yerimi bulursa benide emirimi de sağ bırakmaz!"

"Sen ne diyorsun yenge böyle şeyler genelde mardinde olur,yani mardinde görülür."

Hem neden seni öldürsün? O senin abin değilmi bir abi nasıl kardeşine kıyabilir?"

Sen abilerimi tanımıyorsun befra heleki,heleki uzay abimi

eğer abim kaçtığımı öğrenirse birde bunu başkalarından öğrenirse abim kesin beni öldürür.Uzay abim ihanete katlanamaz heleki benim ihanetime.
Ben ben ona ihanet etmek istememiştim befra yemin ederimki o ne kadar beni sevmesede ben onu çok seviyorum üzülmesini heleki benim yüzümden üzülmesini hiç istemezdim.Yengem bana sarılmış ağlarken içeriye emir abim geldi.

"Ağlama didemim abin bizi anlar birbirimize olan sevgimizi gördümü kalbi yumuşar"
"Yumuşar değilmi emir" deyip abime sarıldı bende onları baş başa bırakmak için odadan çıktım.

Aşağı indigimde karşımda sözlüm serhatı görmemle küçük çaplı bir şok yaşadım. Onun burada ne işi vardı. Babamın abilerimin serhatın burada olduğundan haberleri varmıydı acaba?Hemen yanına gidip

"Ho-hoşgeldin serhat"dedim içimi okumuştu sanki

Korkmana gerek yok "berfinim"dedi

Bana berfinim diye seslenmesi hoşuma gidiyordu. Adım befraydı ama serhatın 4 yıl önce ölen annesinin adı berfinmiş beni annesine çok benzettiği ve adımın annesinin adına benzediği için bana hep berfinim diye seslenirdi.

Ben serhata karşı bir şey hissetmiyordum ama o bir yıldır beni seviyordu ,aslında bende onu seviyordum ama onun beni sevdiği gibi değil,ben onu bir abi bir arkadaş olarak seviyordum. Belki evlendikten sonra bende onu, onun beni sevdiği gibi sevebilirdim.

Serhatın bana seslenmesinden sonra hemen ona döndüm."efendim serhat?"

"Sen beni dinliyormusun berfinim?"

"Aa...şey evet buyur geç otur istediğin bir şey varmı sana getireyim?"

"Hayır berfinim seni çok özledim görmeye geldim."demesi beni utandırmıştı.

"İki ay sonra nişanlanıyoruz berfinim.Ben seninle yarın düğün alış verişi yapalım mı diye soracaktım."

"Şey ben bilmemki babamlar izin verirlermi ben babamlara sorayım sorduktan sonra seni ararım serhat."

"Tamam o zaman ben kalkayım"diyip ayaklandı bende onu kapıya kadar geçirdim bana söylediği son şeyler dahada utanmama ve kızarmama neden olmuştu