Squakantie..

13

Ik wil jullie echt bedanken voor de 500+ reads! Ik heb echt geen idee wat ik nu moet gaan zeggen xD..... Laten we verder gaan met het verhaal! ^^ xD

Pov. Link
'Ik vond het eten echt lekker.' Zei Joost en hij ging op de bank liggen. 'Ik ook.' Zei Jeremy. Ik liep naar de trap, op weg naar boven. Over een paar dagen zouden we al weer terug naar huis gaan. Eigenlijk heb ik wel weer zin in thuis, maar ook weer niet. Het was hier best leuk en zo, maar er zijn ook hele nare dingen gebeurt. Ik dacht dat Mila een leuk en aardig persoon was, maar dat was ze niet. Totaal niet eigenlijk. Gelukkig zit ze nu in de gevangenis. Ondertussen stond ik al lang op het balkon, naar de sterren te kijken. Er liep niemand meer over het terrein van de camping. Het was volkomen stil, wacht stil? Ik hoorde iets kraken, niet ver van ons huisje. Er kwam iets langs rennen. Een meisje. Wat deed ze nu nog op straat, alleen? Ze rende verder met haar handen voor haar gezicht. Wat deed ze? Was ze aan het huilen? Eigenlijk wilde ik haar troosten, maar ik wilde ook weer niet langs Harm, Jer en Joost lopen, want ze gingen natuurlijk vragen wat ik ging doen. Ik films zie je de mensen altijd van het balkon springen, maar is dat wel zo slim? Ik bedoel, het lijkt aardig hoog. Ik kan moeilijk van het balkon springen, is er geen andere weg? Als ik van het balkon spring, breek in waarschijnlijk een been, maar anders kom ik hier nooit af. Zal ik dan toch maar? Ik zette een voet over op de reling en de andere ook. 'Link? Wat doe je?' Joost kwam de kamer binnen. 'Ik moet dit doen.' 'Nee!' Riep Joost toen ik van de reling af sprong. Ik kwam hard op de grond terecht. 'Fuck.. Mijn voet..' Zei ik en ik pakte mijn enkel vast. Ik wist dat ik een been zou breken, waarom doe ik het dan toch? Ik probeerde te gaan staan op mijn voeten. 'Dit gaat aardig..' Mompelde ik. Ik zag dat Joost over de reling hing. Hij keek me geschokt aan. Ik keek hem aan en toen rende ik weg. Eigenlijk deed het niet zo veel pijn, misschien ging gewoon mijn enkel dubbel? Ik denk dat dat het was. Het was veel te donker om te rennen, maar door het licht van de lantaarnpalen langs het weggetje kon ik iets zien. Niet veel, maar wel wat. Ik hoorde gesnik toen ik ergens langs rende. Ik stopte met rennen en liep een klein stukje achteruit. Het meisje zat tegen een boom. 'Gaat het wel?' Vroeg ik en ik kwam iets dichter bij. 'Nee..' Zei ze. 'Waarom niet?' 'Mijn vriend heeft het net uitgemaakt.' Ik ging bij haar zitten. 'Vervelend.' Zei ik. 'Eigenlijk had ik nooit met hem moeten gaan.' 'Waarom niet?' 'Hij is een klootzak.' 'Hoezo dat?' 'Hoe hij zich gedraagt.' Ik knikte en keek voor uit. Zo zaten we, stil.

'Hoe heet je?' Vroeg het meisje aan me. 'Ik ben Michael, maar ik word liever Link genoemd.' 'Waarom?' 'Bepaalde redenen.' 'Welke redenen?' 'Die vertel ik liever niet.' 'Is goed.' 'Ben je hier op vakantie?' Vraag ik. 'Ja, met mijn ex vriend.' 'Je wil toch niet meer terug nu?' 'Nee, nu kan ik nergens heen.' 'Kom.' 'Waar heen?' 'Naar mijn huisje.' 'Hoezo?' 'Misschien kun je in een aparte kamer slapen?' 'Oké..' 'Wacht heel even.' Zei ik en ik hield haar tegen. 'Wat is er?' Vroeg ze. 'Ik weet niet eens hoe je heet..' 'Oh ja, dat klopt.' 'Bij deze, hoe heet je?' 'Ik heet Sophie.' 'Leuke naam.' 'Bedankt.' Zei ze en ze glimlachte. 'Kom, dan gaan we naar het huisje.' Zei ik en ik liep vooruit. 'Oké.' Zei ze. 'Hier een doekje.' Zei ik en ik gaf haar een doekje. 'Waarvoor heb ik dit nodig?' 'Dan kan je je tranen drogen.' 'Bedankt.' Zei ze en ze bracht het doekje naar haar gezicht. Ondertussen waren we al bijna bij het huisje aangekomen. 'Dit huisje is het.' Zei ik en ik maakte de deur open. 'Wie is daar?' Riep iemand vanuit de kamer. 'Ik ben het!' Riep ik en ik liep de donkere, kleine hal in. 'Link?' 'Ja wat is er?' 'Nee.. Niks..' Ik wilde mijn schoenen uit doen, maar toen besefte ik me dat ik geen schoenen aan had. Alleen mijn sokken. Waarom was ik naar buiten gerend zonder sokken? Misschien deed het daarom wel zo pijn aan mijn voeten, dat van het balkon springen. Ik bracht mijn hand naar de deurklink en deed de deur open. 'Link! Waar was je?' Riep Jeremy en hij omhelsde me. 'Ik was gewoon even buiten.' 'Waarom zeg je niks tegen ons?' 'Omdat ik dacht dat jullie je er mee gingen bemoeien..' Zei ik en ik keek naar de grond. 'Wie is dat meisje?' Vroeg Joost. Ik keek even achterom, eigenlijk was ik een beetje vergeten dat zij er ook nog was.. 'Stel jezelf maar even voor.' Zei ik. Sophie kwam de hal uit en ging naast me staan. 'Hallo ik ben Sophie.' Zei ze. 'Hoe oud ben je?' Vroeg Harm. '19.' 'Link, waarom heb je haar meegenomen?' Vroeg Jeremy en hij keek me vragend aan. 'Omdat ze huilend op straat zat, als ik haar daar had laten zitten, had ze geen slaapplek gehad.' Zei ik en ik keek haar even snel aan. 'Waarom had ze geen slaapplek?' 'Omdat ik hier op vakantie ben en mijn vriend heeft me net uit het huisje gezet. De spullen staan nog daar in de tuin.' 'Gaan jullie die dan niet eerst ophalen?' 'Oh ja, ga je mee?' Vroeg Sophie. 'Ja, ik ben zo terug.' Zei ik en ik pakte mijn schoenen. Sophie stond al buiten toen ik de voordeur sloot. 'Welke kant moeten we op?' Vroeg ik. 'Die kant.' Zei Sophie en ze wees een kant op. 'Dan gaan we daar heen.' Zei ik en ik liep naar rechts.

Uiteindelijk kwamen we bij een huisje aan, waar inderdaad twee grote sporttassen in de voortuin stonden. Er brandde licht in het huisje en de gordijnen waren niet dicht. Uit nieuwsgierigheid keek ik naar binnen. Er zat een jongen op een bank met een meisje. Dat meisje kwam me bekend voor.
Waarom zat ze daar op de bank? Ze was toch heel ergens anders?

Hallooo! Hier weer een nieuw hoofdstuk :)
Q: Wie denken jullie dat er op de bank zit?

A: (van mij) Ik weet het echt niet hoor. *kuch kuch*
Ik heb toetsweek dus ik upload niet zo veel. Voor degenen

die dat al wisten, idc.
Veel plezier met je leven xD

xx Afke