Squakantie..

6

Pov. Jeremy
'Link?' Hij luistert niet en komt op me aflopen. 'Hoi Jer.' 'Waar is Joost?' 'Die komt er zo aan.' Hij kijkt even om zich heen. Er zijn totaal geen mensen hier. Hij kijkt me weer aan. 'Sorry, dit moet..' Zegt hij. Ik kijk hem vragend aan. Ik zie dat zijn ogen katachtig worden, zijn bovenlip wordt zwart, hij krijgt katten oren boven op zijn hoofd, hij krijgt een lange staart en zijn gebit wordt scherp, net zoals dat van een roofdier. Ik schrik en deins achteruit. 'Link..? W- Wat doe je?' Vraag ik. Ik kijk naar zijn handen. Zijn nagels lijken op scherpe klauwen. 'Ik moet dit doen..' 'Link! Stop!' 'Dit duurt maar heel even Jeremy.' Ik was bang, ik moest weg. Ik draaide me om en Link haalde uit met zijn klauw. Zijn nagels krasten over mijn rug. 'Aaauww!' Maar ik moest weg. Ik rende, langs wat huisjes, met Link achter me aan. 'Hoi Mila!' Riep ik toen ik daar ook langs rende. Link veranderde weer terug toen we in de buurt van het speeltuintje kwamen. Ik rende verder. 'Link?' Mila klonk verbaasd. 

Pov. Link
'Link?' 'Hoi Mila!' Ze liep naar me toe. 'Jeremy zei dat Joost je ging zoeken!' 'Ja klopt. Hij komt er zo aan.' Ik knuffelde haar. Ze is zo lief. Mijn pupillen werden weer normaal en mijn moordlustige gedrag verdween. Ik moest van de dokter iedereen uitmoorden, die ik kende. Dat wilde ik niet meer. 'Waar was je?' Ik mocht de schuilplaats van degene die me had ontvoerd niet vertellen, anders ging ik dood. 'In het bos.' 'Wat is er gebeurd tussen jou en Joost?' 'We hadden ruzie..' 'Over wat?' 'Jou en mij en-' Mila liet me niet los. Ze bleef knuffelen. 'Link?!' Harm kwam aanlopen. 'WTF DOE JIJ HIER?!' Riep Harm. Ik keek hem rustig aan. 'WAAR IS JOOST?!' 'Hij komt er zo aan.' 'WAAR IS HIJ?!' 'Hij ging nog iets doen in het bos.' 'WAT GING HIJ DOEN.' 'Dat heeft hij mij ook niet verteld.' 'Hoi.' Zei Joost. 'Ik zei het je.' Joost kwam aangelopen alsof er niks was gebeurd. Ik gok dat zijn hersens zijn gespoeld. Door de dokter uiteraard. Mila liet me los. 'Gaan jullie maar even ruziën..' Zei ze en ze liep weg samen met haar vriendin. 'WAAROM RENDE JE WEG?!' Schreeuwde Harm. 'Ik moest gewoon even weg.' Joost keek ons aan. Blijkbaar wilde hij hier niet bij zijn en rende naar ons huisje. 'JE BENT ECHT EEN KLOOTZAK WEET JE DAT?!' 'JE WEET NIET WAT ER MET ME GEBEURD IS!' 'NEE GOH DAT VERTEL JE OOK NIET!' 'Harm, als je zo doorgaat dan..' 'DAN WAT?!' 'Dan zal het moeten gebeuren.' Ik veranderde weer in een halve tijger en Harm schrok. 'W- Wat?' Ik haalde uit met mijn klauw. Ik miste en Harm sloeg me in mijn gezicht. 'ZIE JE NU WAT ER GEBEURD IS MET ME?!' Harm gaf geen antwoord. 'IK BEN EEN MONSTER!' Harm keek naar de grond, eerder bang dan met schuldgevoelens. 'IK WERD VASTGEHOUDEN!' Even was ik stil. 'IK KREEG GODVERDOMME DE OPDRACHT JULLIE TE VERMOORDEN!' Harm keek me bang aan en deinsde achteruit. 'EN DAN VERMOORD IK JULLIE NIET, DAN GAAN JULLIE ME UITSCHELDEN VOOR KLOOTZAK! IK HAD JE OOK GEWOON AF KUNNEN MAKEN HÉ?! AL EENS BIJ NAGEDACHT?!' Harm schudde zijn hoofd en rende weg. Ik veranderde terug naar een mens. Ik ging zitten in het klimrek. Waarom ik? Waarom..

Pov. Jeremy
Ik lag in mijn bed. De voordeur klapt open en dicht. 'Hallo?' Schreeuw ik. Niet veel later komt Joost naar boven. 'Wat is er?' Vraagt hij. 'Mijn rug..' 'Moet ik even kijken?' Ik knik en trek m'n shirt uit. Joost schrikt als hij m'n rug ziet. 'Wat is er?' Vraag ik. 'Er zitten klauwsporen in..' Zegt Joost. Hij loopt weg. Even later komt hij terug met een EHBO doos en een washandje met water. 'Dit kan gaan prikken.' Zegt hij. Hij gaat met het washandje over mijn rug. 'Aauw..' Het prikte inderdaad. 'Dit is goed Jer. Zo gaat het niet ontsteken.' 'Oké..' 'Ik doe er ook nog wat verband om hoor. Dan komt er geen vuil in.' Zegt Joost en hij pakt een rol verband. Zodra Joost het verband op de wond legt, wordt het verband rood. 'Het bloed nog wel erg..' Zegt hij. De voordeur klapt weer open en dicht. 'Ik haat Link!' Roept Harm en hij loopt de trap op. Hij smijt de deur open. 'Wat doen jullie?!' Vraagt hij. 'Verband om m'n middel doen.' Antwoord ik. 'Waarvan komt dat?' 'Link..' Harm kijkt kwaad en loopt naar zijn bed. 'Ik haat Link.' 'Dat hoorden we net ook al.' 'Hij moet ons vermoorden..' Ik keek Harm geschokt aan. 'Auw..' Zei ik. Ik voelde de wond weer open scheuren. 'Je moet stil blijven staan Jer.' Zei Joost. Ik wist dat hij het goed bedoelde, maar dat had ik zelf ook al lang door. 'Maar hij wil ons niet vermoorden.' Zei Harm. 'Dat is logisch Harm, we zijn zijn beste vrienden.' 'Waarom heeft ie dat gedaan dan?!' 'H- Hij was anders! Hij was zichzelf niet..!' Ik keek Harm aan met tranen in mijn ogen. 

Pov. Mila
'Doei Sofie!' Ik zwaaide haar uit. Hoe zou het nu met Link gaan? 
(Op Mila's mobiel)
Mila: Hoi Link
Link: Hoi
Mila: Gaat het al beter?
Link: Ik haat Harm..
Mila: Hoezo?
Link: Hij schreeuwt naar
me zonder reden. Hij
gaat me uitschelden
zonder reden..
Mila: Waarom zou hij dat
doen?
Link: Ik weet het niet...
Mila: Gaat het wel?
Link: Kun je naar me toe
komen (in het speeltuintje)
Mila: Ik kom er aan.
Er was duidelijk iets aan de hand. Ik pak mijn fiets en rijd naar het speeltuintje. Link zit op het klimrek. 'Hoi Link.' 'Hoi.' Ik kwam naast hem zitten. 'Wat is er aan de hand?' Link zuchtte. 'Ik moet iets vertellen.' Zei hij. 'Ik- Ik..' Hij maakte zijn zin niet af. 'Beloof je dat je het niet gaat uitmaken of me raar gaat vinden als ik het laat zien?' Vroeg hij. 'Dat beloof ik.' Hij veranderde in een halve kat. Eerst schrok ik maar ik herstelde me. Link veranderde weer terug naar zijn eigen lichaam. 'Misschien kan ik je helpen?' 'Nee dat kan niet.' 'Waarom niet?' 'Dat mag niet.' 'Oké..' 'Ik ga naar huis.' Link stond op en liep weg. 'Link wacht!'