Merhaba arkadaşlar. Buralarda yeniyim. O yüzden görüş belirtirseniz çok sevinirim.
Medyada BUĞRA var.
**********************************************************************
Baran'a taşınmak beni biraz korkutmuştu. Abimi çok sevmeme rağmen kirli işlerinin çok olduğunu da biliyordum. Eşyalarımı toplarken doğru bir şey yaptığımdan emin değildim. Ama Çetinin bu evde reşit olmasını istemediğimi biliyordum. Annem kahrolası bir kadındı. Babam öldüğünden beri karanlık adamlarla takılıyor, dayak yiyor, kumar oynuyor ve sabaha doğru kanepede sızıyordu. Çetin ve beni evde tutmasının tek sebebi mirasın son payının Çetine düşmesiydi. Ve Çetin henüz 17 yaşındaydı.
Odamı neredeyse boşaltmıştım. Dolabın üstünden bir çanta almak için doğrulduğumda Çetin odaya girdi.
"Abla ben toparlandım sayılır." dedi ve benden önce çantayı kaparak bana verdi.
"Az kaldı Çeto" diye mırıldandım.
"Ben bunları arabaya indireyim. Annem gelmeden çıksak iyi olur."
Sert bir ifadeyle ona baktım. "Çetin, ablanla birlikte abinin evine gidiyorsun. Bunun için kimseye hesap verecek değilsin." dedim.
Gözlerini devirdi. "Belki birkaç seneye yokluğumuzu farkeder. Olurda temizlik felan yaptırırsa yani." Çantalarımı alıp çıktı. Son eşyalarımı yerleştirirken yaptığım şeyin doğru olduğundan neredeyse emindim. Ben kalırsam Çetin de kalırdı. Onun bu evde kalması intihardı. Bunu küçük kardeşim için yapıyordum.
Komodinimin üzerinde duran babamla son fotoğrafımızı da çantama koydum. Ve odadan çıktım.
*********************************************************
Sonunda Baran'ın tarif ettiği yere vardığımızda şehrin içinde ama nasıl bu kadar gizli bir çamlık olduğunu düşünüyordum. Burası bir villaydı. Çamlarla etrafı çevriliydi. Bu eve ürkünç bir hava katıyordu. Baranın sürekli ev değiştirdiğini biliyoroduk. Ama burası biraz fazlaydı.
Kapımı iri bir adam açtı. Siyah takım elbiseliydi.
"Buyrun Efendim." eliyle kapıyı işaret etmişti. Giriş kapısına korku dolu gözlerle baktım. Arkamdaki adamın "Melis ve Çetin Güner malikane 3'e ulaştı" dediğini duydum.
Baran kapıda göründüğünde sonunda rahatlamıştım. Koşup ona sarıldım.
"Sikeyim." dedi Çetin eve bakıp.
"Hadi yukarı çıkalım." Baran elini omzumdan ayırmadan içeri girdik. Salondakiler bize baktıklarında şaşırmış gözükmüyorlardı. Baran hiçbir şey söylemeden merdivenlere yöneldi. Biz de arkasından ahşap merdivenleri tırmandık.
Sanırım ev 4 katlıydı. Baran ve Çetin ikinci katta kalacaktı. Üst katta benim kalacağım oda vardı. Henüz ikinci kata gelmiştik. Çetinin kalacağı odaya girdik.
"Evi nasıl buldunuz?" diye sordu Baran.
Çetin etkilenmiş görünüyordu. "Abi, bu evde kimlerle yaşıyorsun?"
