one shots//sastiel+samifer+destiel ✔️

hastalık (samxcas)

®2016®

"Üşüyorum" diye sızlandı Cas. İnsan olalı henüz birkaç hafta olmuş olmasına rağmen hastalanmayı becerebilmişti bir şekilde.

"Bu normal," dedi Sam, aynı zamanda havlunun ıslaklığını kontrol ediyordu, "çünkü ateşin var."

"Ama nasıl olur? Üşüyorum, sen ateşlisin diyorsun."

Sam kelime oyununa içten içe güldü. Ateşlisin dememişti ki, ateşin var demişti. Tabi Cas seksiydi ve ateşli sayılırdı ama. Herneyse, konu bu değil. Sam açıklamak amaçlı konuştu. "Ateşin olduğu zaman üşürsün, insani birşey."

"İlginç, " sözü biter bitmez hapşurdu.

"Belki de doktora gitmeliyiz."

Cas anında "Hayır, " diyerek cevabını verdi. "İstemiyorum."

"Ama gittikçe kötüleşiyorsun."

"Umrumda değil," dedi Cas. "Evde, burda iyiyim. Hastaneye gitmek istemiyorum."

"Neden?"

Cas gözlerini kaçırdı. Ve işte bu, bir kanıttı. Castiel birşey saklıyordu.

Sam yüzündeki tebessümle "söyle," dedi. "Bilmek istiyorum."

"Dean bir keresinde demişti ki,"

"Evet?"

"Doktorların büyük iğneleri olurmuş."

Ve Sam herkesin yapacağı şeyi yapıp kahkaha attı.

Cas ise battaniyeye daha iyi sarınıp utanmış-öfkeli yüzünü gizledi.

"Dean seninle alay ediyor Cas," dedi Sam, birkaç dakika sonra, kendine gelebildiğinde. "Doktorlar sana bakar ve ilaçlar verir, böylece çabuk iyileşirsin."

Cas cevap vermedi.

"Castiel?"

"Git," dedi -eski- melek. Konuşmak istemiyordu.

"Ah, doğru ya. Gülmemem gerekirdi. Üzgünüm Cas."

"Gerçekten üzgünüm, lütfen beni affet."

Sam böyle desede içinden gülmeye devam ediyordu. Cas' in hasta hali fazla sevimliydi. Tabi normalde de sevimliydi, orası ayrı konu. Daima sevimliydi işte.

"Pekala."

"Güzel," dedi Sam. "Şimdi sana çorba yapacağım."

Cas başıyla onayladı.

Yarım saat sonra çorba hazırdı ve Sam Cas' e elleriyle içiriyordu. Evet, Cas yetişkin biri olabilirdi ama hastaydı ve Sam onunla ilgilenmeyi seviyordu. Sonunda çorba bittiğinde kaseyi mutfağa götürmek için ayağa kalkti Sam, ama Cas onu kolundan yakalayıp durdurdu.

"Uyuyamıyorum, bana şarkı söyler misin?"

"Sesim pek güzel sayılmaz," dedi Sam ensesini kaşırken. Evet, birazcık stres yapmıştı.

"Lütfen? "

"Pekala, ama sonra sesimden şikayetçi olursan suç benim değil."

Cas sıcak bir şekilde gülümseyip battaniyeyi kaldırarak Sam'i yanına çağırdı. Ve Sam teklifi anında kabul etti.

Dean ise sabah geldiğinde ikisini birbirine sarılmış şekilde uyurken buldu. Ve bir resimlerini çekip, odasına gitti.

İstek gelirse başka one shot'larda yazmayı düşünüyorum ;)