one shots//sastiel+samifer+destiel ✔️

ölüm (deanxcas)

"Anlamıyorsun, anlamıyorsun..." Dean acıyla söylendi. Birisinin onu anlamasına dair büyük bir ihtiyaç duyuyordu.

"Kendimi öldürmemek için öldürüyorum, bu kadar basit."

Ağzı bantlı genç bir şeyler söylemeye çalıştı ama tabiki başaramadı. Dean kendi kendine konuşmaya devam etti. "Hayat o kadar anlamsız ve boş ki, aslında minnettar olmalısınız, acınıza son veriyorum."

Genç bu kez sessiz kaldı. Zaten konuşsa da anlaşılmazdı. Mavi gözleriyle katiline baktı sadece. Söylediklerinde bir mantık yoktu. Zaten bir seri katilin mantıklı olmasını bekleyemezdiniz.

"İsmini seviyorum, biliyor musun? Sanırım şimdiye kadar ki favorim sensin. İsmin ve mavi gözlerinle, her şeyinle güzelsin."

Castiel. Bu ismin nesini sevmişti ki? Eski çağlardan kalma gibiydi. Anlamını hatırlamıyordu ama melekle ilgili bir şeylerdi.

"Favorim olduğun için," Dean gencin etrafında dönmeyi bırakıp eliyle yavaşça yanağını okşadı. "Öldürmekten en çok zevk alacağım sensin. Merak etme, seni ait olduğun yere göndereceğim. Cennete."

Ama sen yaptıkların yüzünden asla oraya gidemeyeceksin, demek istedi Castiel. Ama anlamsızdı. Biraz sonra ölecek biri için konuşmak ne kadar anlamlı olabilirdi ki zaten?

Dean ise o sırada sabırsızca ellerini birbirine sürtüyordu. "Zaman geldi, sevgili dostum Castiel. Uzun süre seni kandırdığım için üzgünüm. Aslında seni öldürmeyi hiç düşünmemiştim. Ama tanıdıkça, dedim ki, bu melek dünyada zaman kaybetmemeli."

Castiel gözünden akan yaşa engel olamadı. Asla bu kadar genç öleceğini düşünmemişti. Daha doğrusu öldürüleceğini. Hem de en yakın arkadaşı tarafından.

Dean eline silahı aldı ve gencin hemen önüne geçti. "Acısız ve çabuk bir ölüm olacak, senin için özel olarak bu yolu seçtim."

Castiel Dean'in yeşil gözlerinin içine baktı. Ve bir an, birkaç saniyeliğine, sanki tereddütü gördü yeşillerde.

Ardından, her şey siyaha büründü.