one shots//sastiel+samifer+destiel ✔️

deanxreader

"Dean, üzgünüm ama birlikte avlanma işine daha fazla devam edemeyiz," diyorsun. Sesin çatlak çıkıyor ve gözlerin dolu dolu ama ona farkettirmemeye çalışıyorsun.

Dean şaşkınlıkla araştırma yaptığı kitaptan başını kaldırıp sana dönüyor. "Sen neden bahsediyorsun?"

"Bu daha fazla devam edemez," diyorsun, elinle önce kendini sonra Dean'i göstererek.
Dean sessiz kalıyor ve küçük buzdolabına ilerleyip bir bira alıyor eline. Kapağını açıp kafasına dikiyor. Ardından küçük adımlarla yanına gelip karşına, yere çöküyor. Hala sessiz.

"Dean, üzgünüm. Ama bunu bana karşı kullanacaklar, ve sana karşı. Birbirimizin zayıf noktasıyız."

"Sam'den sonra, sende gideceksin yani?" diyor fısıldayarak. Ellerini kucağında birleştirmiş, başı aşağıda.

Dayanamayarak ağlamaya başlıyorsun. Çaresizsin, son av'dan beri için rahat değil, çünkü tekrarının olacağını biliyorsun. Birbirinizin zayıf noktası olduğunuzu herkes biliyor. Uzaklaşmak zorundasınız. Herkeste bittiğini öğrenmeli. Ancak o zaman Dean güvende olur. Senden uzakta.

"Gitmeliyim," diyorsun gözyaşlarının arasından. Uzadıkça daha acılı olacağını biliyorsun. Çoktan toplanmış çantanı kolunu takıp kapıya doğru yöneliyorsun, tam açtığın sırada bir el arkandan uzanıp kapıyı kapatıyor.

"Hayır," sesi çok kısık geliyor, neredeyse duyulmayacak.

Elini, Dean'in elinin üzerine koyuyorsun. Sıcaklığını hissetmek için son bir kez. Yine için huzur doluyor. Yine merak ediyorsun, küçük bir dokunuş nasıl bu kadar etkileyebilir insanı?

Dean "Gitme" diyor, bu kez kulağına yaklaşmış, kısık sesi daha net.

Arkanı dönüp ona sarılıyorsun sıkıca. Gözyaşların ısrarla akmaya devam ediyor ve konuşamıyorsun. Söyleyebilecek bir kelime bulamıyorsun çünkü. Onun yaptığı gibi, kulağına eğilip fısıldıyorsun, ilk defa.
"Seni seviyorum, ve hep seveceğim."

Sonra kollarını çekiyorsun ve hızla, neredeyse koşarak uzaklaşıyorsun ve arabana atlayıp gidiyorsun. Asla arkana bakmıyorsun.

Çünkü farkındasın, bakarsan gidemeyeceksin.
Çünkü farkındasın, o da paramparça; sende. Eksik parçalarının onda olduğunu biliyorsun ve eğer geri dönüp bakarsan, asla gidemeyeceğinin farkındasın.

Herşeyin farkındasın, sevdiğinin de, söylememiş olsa da sevildiğinin de.
Herşeyin farkındasın, ama gitmek zorundasın...

Bu tarz okuyucuya hitaben yazılan hikayeler ao3 ve tumblrda çok gördüm eskiden, bende denemek istemiştim. Ayrı bir kitaptaydı ama onu sileceğim için buraya aktarıyorum.
Sizinde kurgunun içinde olduğunuz ve o şekilde hayal ettiğiniz kısa one shotlar.
Neyse, devamı var onları da atayım. Görüşürüz!