Author's Love Story

Lumayo ka na

Chapter 6

And now as I awake, naalala ko kagabi yung feeling na may nagsasabi saking wag sumuko. But sorry, pagod na ako. Pagod na akong umasa at maghintay ng masayang istorya. Kailan ba matatapos ang love story ko kung lagi na lang akong iniiwan. Wala ngang happy ending.

As of this time, 9:27am, lumalabas na naman ang traydor kong mga luha. Buti na lang mag isa ako sa sala. di pa nag aalmusal at nakakaligpit ng higaan.

Gusto kong ngumiti pero pilit na ngiti lang ang lumalabas. Tanggap ko naman na bestfriend ko na siya pero in the other half, it SH#TS me. Kahapon ko lang itinanim sa sarili ko ang word na WE'RE BESTFRIENDS already at sana naman bumaon na. I thanked God kasi pagkagising ko walang luha sa mga mata ko but then ito na naman. Tinatahi ko ng paunti unti ang puso ko na may halong matalik na kaibigan. Hindi ko alam. Sariwa parin ee. Ayaw ko naman mangrebound ng isang tao. Sumasaya lang ako kapag nakikita ko yung picture ng BTS bias kong si Taehyung.

(Aiah: gaga, si taehyung ba naman gamiting rebound)

Eh sa dun ako sumasaya ee.

As i was saying, yun. Pero kasi, ugh... Hirap. May times kasi na in his part, kahawig talaga niya. Parang tanga lang no. Gaga lang ang peg.

Pakamartir ba naman ako sa kanya.

Sabi naman ng bff kong girl, ayos na raw yun kesa sa wala. Baliw din ang loka. Ayos daw. Buti pa siya kahit nagkikita sila ng ex niya walang awkwardness. Buti pa siya naka move on agad. ako nga gusto ko na magka amnesia o mauntog sa pader o kaya masagasaan o kaya naman mabaril sa ulo but of course mahal ko buhay ko kaya gusto ko pa mabuhay pero wala na yung mga memories na nakatanim sa ulo ko.

SH#T it feels me. Gusto ko na mangyari na kilala ko lang siya as a crush dati at biglang friends lang. Kasi di ko na siya kaklase. Yun.

(hanggang dito po muna guys. Hirap huminga ng may kalungkutan)

Vote and comment lang.

SiT