Chapter 7
Hirap mag isip ng pagkakaroon namin ng closure kasi malayo siya, I mean malayo school nila samin. tsaka wala din kaming time.
And as for today. 12:21am ng June 7,2016
Mugto ang mata. Ginamit ko na kaibigan ko para matauhan na ako. Sa messenger:
"kalimutan mo na ako"
Wala ka nang babalikan
Di na tayo tulad ng dati.
Wag mo na akong isipin..
May mahal na akong iba.
Wala na tayo at wala nang magiging tayo"
Ang huling salita na hinihintay ko ay ang salitang "DI NA KITA MAHAL" at inulit ulit na niya yun.
Sana nga matauhan na ako. Sana mawala na yung sakit na nararamdaman ko. Sana makalimutan ko na siya. Yan ang sinasabi ng puso ko habang pinakikinggan ko ang awit ng silent sanctuary na DI NA KITA MAHAL.
Inemphasize ko na talaga. Masakit masyado ee. Sana sa pag iyak kong to. Last na to. iniisip ko nga din na sana iniyakan niya din ako or talagang ako lang nagmahal saming dalawa. Sorry God kasi talaga ee. This SH#TS ME OFF. like gusto ko mangrebound pero di ko alam magmanage nun. Di ko din alam kung paano ulit ako maghahandle ng relationship kubg meron man. Haixt. Ewan. Bahala na. Sana magka amnesia na ako. Para di ko na siya maalala. Yung bagong utak na talaga. Inulit ulit ko yung kanta para mawala na talaga yung feelings. Tanga lang noh. Gaga kasi ako. Mahina at iyakin pagdating sa pag-ibig.
(hanggang dito na muna guys. sana din maka mive on na ako)
Good night and God bless.
BINABASA MO ANG
Author's Love Story
Romancesana makarelate kayo.. lalo na sa mga nagka bf at nasaktan jn. kind of tanga version.. kasi pakamartir ba naman..