Complicated

Κεφάλαιο 10ο

"Αγαπητοί μαθητές" είπε η διευθύντρια "Και φέτος, όπως κάθε χρόνο πριν το τέλος της χρονιάς πραγματοποιήσατε τον χορό σας πριν τελειώσει η χρονιά με μεγάλη επιτυχία. Μαζί με αυτό, ψηφίσατε ξανά για τον αγαπημένο σας 'βασιλιά του χορού' και την 'βασίλισσα του χορού'. Φέτος θα ανακοινώσω εγώ τα αποτελέσματα, όμως, υπήρξε ισοψηφία."

'Ισοψηφία; Πως έγινε αυτό;;' σκέφτηκα.

"Οι βασιλιάδες του φετινού χορού είναι.. Ο Νικόλας Ευσταθίου και ο Γιώργος Μακρής!!"

Μας αγκάλιασαν και ανέβηκαν στη σκηνή να παραλάβουν την κορώνα τους. Ύστερα πήγαν στο μικρόφωνο και ευχαρίστησαν όλους όσους τους ψήφισαν και ευχήθηκαν να περάσουν υπέροχα το υπόλοιπο της βραδιάς.

Καθώς κατέβαιναν, η διευθύντρια μας συνέχισε "Και τώρα, η βασίλισσες του χορού, είναι... η Κατερίνα Νταλκίδη και η Χέιλι Γιόσεφ!!"

Αφού ξεπέρασα το σοκ μου μετά από 10 δευτερόλεπτα, αποφάσισα να ανέβω στη σκηνή, να παραλάβω το στέμμα και τα λουλούδια που θα μου δινόντουσαν. Πριν ανέβω, ο Γιώργος με φίλησε, μου χαμογέλασε και μου κράτησε το χέρι για λίγο.

Δεν άντεχα να βλέπω κάτω, είχε πολύ κόσμο και ντρεπόμουν. Αλλά είπα από μέσα μου πως δεν θα κάνω πάλι τα ίδια, δεν θα κρύβομαι πλέον, πρέπει να αποκτήσω αυτοπεποίθηση. Με αυτό το σκεπτικό πήγα στο μικρόφωνο, τους κοίταξα όλους και χαμογέλασα, όμως πριν προλάβω να πω λέξη..

"ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ!"

Κοίταξα στην πόρτα και ήταν η Έλενα με το κατεστραμμένο από τα χέρια μου φόρεμα της. Έβλεπα πόσο οργισμένη ήταν και προσπαθούσα με δυσκολία να κρατηθώ να μη γελάσω.

"Κάποιος,ήήή ΚΑΠΟΙΑ, κατέστρεψε το φόρεμα μου σήμερα το απόγευμα. Το πανάκριβο, πανέμορφο φόρεμα που θα φορούσα σήμερα. Μήπως, θες να μας μιλήσεις για αυτό Χέιλι-σκουπίδι;;;"

"Εγώ γιατί να το έχω κάνει αυτό;"

"Πάντα με μισούσες, από την ώρα που μπήκα σε αυτό το σχολείο, αλλά δεν έβρισκες την ευκαιρία να με υποβιβάσεις. Όμως τώρα κυρίες και κύριοι" είπε γυρνώντας πίσω να δει τον κόσμο "Το κατάφερε."

"Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω για ποιο πράγμα μιλάς."

"Ωωω ναι, καταλαβαίνεις.. Αυτό σου θυμίζει κάτι;" με ρώτησε κουνώντας πάλι σαν μανιακή το φόρεμα μπροστά στα μάτια μου, πάλι. Ναι, πάλι.

"Όχι, προφανώς και το βλέπω πρώτη φορά."

Αγνοώντας την απάντηση μου, έκανε κύκλους γύρω μου λέγοντας "Η σοβαρή όμως ερώτηση είναι, γιατί; Τι σου έκανα;"