Kalbimin Esiri

4.Bölüm

Kampüse girip arda'yı aramaya koyuldum.Ve buldum zafer benim...
"Ee şey arda merhaba"dedim.gülümseyerek

"Merhaba elis sensin sanırım ediz biraz bahsetmişti"dedi .derken o benden ne diye bahsetti ki ay hemde ben onun arkadaş ortamına girmem on e züppeler.
"He evet şey bu seninmiş sanırım ada için"dedim ve kolyeyi ona uzattım.
"Evet teşekkür ederim sence ada beğenir mi?"Dedi ve kolye kutusunu açıp içini gösterdi.Kar tanesiydi.Çok güzeldi.
"Ayy çok güzel bu .Gerçekten çok güzel ve çok tatlı"
Dedim hiç kimse bana hediye almamıştı yani erkek arkadaşım.Gerçi hiç sevgilim olmadı,çok çıkma teklifi aldım ama kimseyle çıkmadım.Kalbim edizdeyken aklıma başka birine veremem.Ben bu değilim çünkü .Aklım ve kalbim aynı doğrultuda olması gerek hayatımızı buna endekslemezsek anlam katamayız hayatımıza...
"Neyse çok saol ben derse geç kalıcam"
"Ne demek bende geç kalıcam bu gidişle"dedim.Ve Amfiye doğru yürümeye başladık.Hoca çoktan girmişti.Ada arda'ya çok pis bir bakış attı.Ve yanını işaret etti allahım koca sınıfta birtek edizciğimin sevgilisinin yanı boştu bende de varya hiç şans yok arkadaş.Biraz baktıktan sonra oturdum kız türktü "selam "dedim dilimin ucuyla"selam"dedi oda bana zıt daha sevecen bir şekilde Ben çizim yaparken sürekli benle sohbet havas8ndaydı aman tanrım didim bu kızda trabzonluya Hemde bu benim sınıfımdaki yakın dostlarımdan selinmiş.Ve meraklio ben dayanamayıp"Edizle kaç aydır berabersin"dedim.Aldığım cevap karşısında ben yok oldum bir umut buldum,bir güneş doğdu,ufuk cizgisini unutup denizimle gökyüzüm birleşti"Ben onun kuzeniyim babam beni ona emanet etti o yüzden okulda sevgili rolü yapıyoruz"dedi benim içimde güller açtı,meyveler yaşardı,kalp ritmim bozuldu,Ama ediz benden başkasına demekki böyle güzel bakıyormuş."Sen şu bizim meşhur deli elissin demi"dedi namım ta buralar kadar gelmiş ya ."Ediz ortaokuldan belli senden o kadar bahsediyorki yani seni tanıyorum gbt 'ni çıkarabilirim"dedi"Neden benden çok bahsettiki"dedim saf ayağına yatıp "Sen ona ortaokulda çok aşıkmışsın mektubunu okuyunca seninle baya dalga geçmişti"dedi ve benim içimde o güzel olaylar bir anda yerini fırtınaya ,tsunamiye,depreme bıraktı iç sesim'lan sen benle  nasıl geçersin'de ağızlı burunlu gir diyo ama diğer iç sesim'Bak işte kızım seni unutmamış  ve herkese söylemiş'git yakasına yapış ben seni seviyom lann de deyicem ama yapma sonra rezil olursun.Abi ben gibi duygularımda iç sesimde dengesizdi.Ben nasıl bu hale geldim.Küçükken hiç utanmazdım.Şimdi ki ben içime kapanıp,kendi başımın etini yiyebiliyordum.
Hoca çıktıktan sonra kantine yürümeye elime bir çikolata aldım.Telefonum çaldı.Arayan babamdı.
"Alo yavrum nas8lsın?"dedi babam huzur dolu sesiyle
"İyiyim baba okuldayım siz nasılsınız"diye sordum
"Biz iyiyiz kızım ee..şey biz senin yanına geleceğiz mezuniyet töreni için"dedi ayy ne sevindim .
"Gerçekten mi baba ?"dedim soru sorar bir tavırla
"Evet yavrum iki gün sonra uçaga bineceğiz"dedi.Ben beynime uyarılar gönderirken içimde volkanik patlamalar gibi heyecan ve sevgi patlıyordu.Biraz daha konuştuktan sonra kapattım telefonu onların sesi beni güçlendiriyordu.Amfiye girdiğimde sınıfta acaip uğultu vardı yine kesin birileri kavga ediyor diye içimden geçirdim.Chan 'a sordum"edizle melih kavga ediyorlarmış."dedi .Hemen koşmaya başladım bahçedeki kalabalık girip evet ikiside benim arkadaşım.Şahsen ben melihden beklemezdim.Edizden beklerdim ama melihden beklemezdim.Aralarına girip kavgayı durdurmak istedim.Ama bunlarda katır gücü vardı.En sonda sesimin çıktığı kadar"Ya yeterin ya millete iyice oyun sergilediniz "dedim.İkisi nefretle bana bakarken bende onlara öfke dolu sesimle "Çocuk musunuz siz ya şu hale bak tüm okul sizi izliyor hoşunuza mı gidiyor"dedim.İkiside birbirlerine kaş göz işaretleri yapıyorlardı."Ya ben kime diyorum acaba "dedim daha da cırtlak bir tonda"Yaa bu senin yanına yaklaşamaz anlıyor musun ?Baban seni bana emanet etti"dedi hayır yani babam bu dallamaya beni nasıl emanet ediyordu.Melih kendini savunurcasına"Sende bende onun hiçbir şeyi değiliz bırakta o karar versin "dedi.Ediz aşağılayıcı sesiyle"o seçimini önceden yaptı beyefendi"dedi edize sinirle dönüp"Şunu bilki içimde zerre kadar sevgin kalmadı kendinden emin olma istersen sonra alışması zor olur "dedim nefret fışkıran gözlerimi ona dikip "Vayy ilk okul aşkım beni karşısına alıyor hemde yeni tanıştiğı ama tanıyamadığı adama karşı"dedi kızgın ve kırgın bir şekilde."Ben seçimimi yıllar önce sen zeyneple çıkarken yaptım sen merak etme"dedim.Ohh canıma değsin lafı ne koymuştum.En sonda dayanamayıp etraftakilere "NAGA (DEFOLUN)"diye bağırdım.Etraftan kızlar bana nefretle bakarken erkekler şaşkındı sanki hiç kız görmemişlerdi.Melihin yanına gittim .Gerçekten bu kadar sessizlik bizi bozdu ediz beye karşı.Melihin burnu çok kanıyordu.Çantamdan peçete çıkarıp yaralarına bastım.Aynı işlemi birkaç defa uygularken benim bile canım acımıştı bu yakışılılığı ile hala dikkat çekiciydi.Belirgin yüz ifadeleri dahada belirginleşmişti.Çenesi gerilmişti,Boğazındaki damarları sanki dışarı çıkacakmış gibi duruyordu.Göğüsü hızla nefes alıp verirken hızlı hızlı inip kalkıyordu.Yavaşca melihin koluna girdim.Onu  boş bir sınıfa götürdüm sonra edizi de çağırdım ama geleceğinden şüpheliyim.Ama tam tersi benim aksime ahat bir tavırla içeri girdi.Melihi bir köşeye edizi bir köşeye gönderdim ve söze girdim."Size mi kaldı beni korumak beni kollamak "dedim hızlı hızlı nefesimi soluyarak."Ya evet bize  kaldı malum bazıları masum birini görünce saflığından yararlanıyor.""Hayır yani bana şurda saf diyorsun sonra hiç bir şey olmamış gibi sessiz sakin bir şekilde hanım hanımcık oturuyorsun bravo oscarlıksım gerçekten""Bu durumda sende onu koruyamazsın bende seçimi onun yapması gerek "dedi melih sakin bir tınıyla ."Ya zaten bizde kabahat ki sana iyilik yaptığımız için ama bunlara birgün pişman olucaksın demedi deme"dedi başıma bu da babam kesildi."Ben seçim yapmak zorunda değilim istediğim kişiye güvenir istediğime güvenmem "dedim."Tabi canım bir gün pişman olucaksın ama iş işten geçmiş olacak "dedi"Benden sanane ya sanane Ya benden sizene lûtfen bırakın kendi hayatımı yaşamak istiyorum"dedim Ediz yarım bir şekilde gülümseyip sınıftan çıktı.Melih benim yanıma gelip"istemediğin sürece seçim yapmakda zorunda değilsin"dedi kafamı olumlu yönde sallayıp çantamı aldım.Beraber cıktıktan sonra amfiye girdiğimde herkes bana bakıyordu sanki onlara hesap vermem gererkirmiş gibi ters yönde bir sağa bir sola cevirdim ve sırama geçtim.Sınıf sessizleşirken kafamı masay koyup olanları düşünmememye çalıstım ama olmadı.Buldum nasıl rahatlıyacağımı çantamı alıp çıktım sınıftan'küçük kuzenim canı aramaktan başka çare yoktu' diye geçirdi ic sesim.Telefonumu elime alip'KÜÇÜK AŞK 'yazısına tıkladım.Bir kaç çalıştan sonra tatlı bir sesle"aşkım canım ablam "dedi ayy pislik ben bunu özledim"Evet aşkım benim canım benim sevgilim"dedim."Nasılsın aşkısı"dedim tatliş sesimle "Nolsun abla işte klasik ben cips,instagram,müzik,arkadaşlarla mesajlaşma daha ne olabilirki"dedi.haklıydı çocuk  nöbetçi eczaneler gibi telefonda her an çevrimiçidiydi  ."Sen nasılsin korede hayat nasıl arkadaş felan durumlar ne alemde?"dedi."Valla kuzum nolsun işte bende bu şans oldukça aynı kadere talimim"dedim biraz daha sohbet ettikten sonra son derse girip bir çıpıda sunumu yapıp çıktım ve evime yol aldım....

Merhaba arkadaşlar öncelikle iyi akşamlar süpriz yaptık ve yeni bölüm yazdık.
Ve yine değerli dostlarıma sevgilerimi iletiyorum herkese  selamlar ....
Sevgilerle
Elif &Gülnihal
⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐